Socrates Tenured: Instytucje filozofii XXI wieku

Opinie czytelników

Książka przedstawia współczesne spojrzenie na filozofię i edukację, szczególnie atrakcyjne dla czytelników zainteresowanych filozofią akademicką i jej przyszłością, choć niektórzy krytykują ją za brak głębi i historycznej dokładności.

** Oferuje odświeżające współczesne spojrzenie na filozofię i edukację. ** Każdy rozdział jest skoncentrowany i może być czytany niezależnie, ułatwiając dostęp. ** Zawiera streszczenia wielu czasopism, ułatwiając przyswojenie materiału. ** Zawiera cenną bibliografię do dodatkowych lektur. ** Dobrze omawia tematy takie jak filozofia stosowana, etyka środowiskowa i bioetyka. ** Zapewnia doskonałą praktykę słownictwa odpowiednią dla zaawansowanych czytelników, z kontekstowymi wskazówkami. ** Kładzie nacisk na filozofię pola i jej wpływ na rzeczywistość.

** Niektórzy czytelnicy uważają, że jest bogaty w treść, ale brakuje mu głębi, nie osiągając w pełni zamierzonego celu. ** Krytycy twierdzą, że błędnie przedstawia filozofię i praktyki sokratejskie. ** Użyty język jest uważany przez niektórych za zbyt akademicki i nieprzystępny. ** Może być postrzegana jako droga jak na treść, którą dostarcza. ** Istnieją oskarżenia o ahistoryczne interpretacje i hipokryzję w argumentach autorów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Socrates Tenured: The Institutions of 21st-Century Philosophy

Zawartość książki:

Filozofia zawodowa odeszła tak daleko od swoich korzeni, że Sokrates nie miałby dziś szans na zdobycie stanowiska na większości wydziałów.

W końcu spędzał czas na rozmowach z ludźmi z różnych środowisk, zamiast zagłębiać się w literaturę drugorzędną i szlifować argumenty dla recenzowanych czasopism. A jednak w jakiś sposób ta hipertrofia stylizuje się na „prawdziwą” filozofię.

Socrates Tenured diagnozuje patologie współczesnej filozofii i pokazuje, jak można ożywić tę dziedzinę. Pierwsza część książki szkicuje kryzys stojący przed filozofią w epoce neoliberalizmu i śledzi jego korzenie sięgające XX-wiecznego dążenia do przekształcenia filozofii w dyscyplinę akademicką. W drugiej części autorzy przyglądają się różnym próbom, od etyki stosowanej po ich własną markę „filozofii pola”, aby stawić czoła wynikającym z tego problemom izolacjonizmu i społecznej nieistotności.

Część trzecia łączy tę ocenę filozofii z szerszymi dyskusjami w polityce wiedzy na temat wpływu badań na społeczeństwo. Ostatnie rozdziały rozważają zarówno to, jaki wpływ może mieć filozofia, jak i to, jak może wyglądać filozofia wpływu.