Ocena:
Recenzje „So Shall You Reap” odzwierciedlają mieszankę uznania i rozczarowania. Wielu czytelników chwali zdolność Donny Leon do tworzenia żywej atmosfery w Wenecji i rozwijania swoich postaci, zwłaszcza Commissario Brunettiego. Jednak niektóre recenzje wskazują, że ta część jest wolniejsza i mniej wciągająca w porównaniu do wcześniejszych części serii.
Zalety:Powszechnie podkreśla się angażujący rozwój postaci, bogate przedstawienie Wenecji, przemyślaną narrację, inteligentne refleksje i wciągającą fabułę. Wielu zauważyło, że seria pozostaje przyjemna, nawet w 32. książce, i pochwaliło Leona za utrzymanie zainteresowania postaciami w miarę upływu czasu.
Wady:Kilku krytyków wspomina, że ta książka jest powolna i brakuje jej emocji z poprzednich części, a niektórzy uważają, że jest powtarzalna lub nudna. Niektóre recenzje wyrażały niezadowolenie z tempa fabuły i głębi zagadki morderstwa, stwierdzając, że narracji brakuje pasji i wpływowej narracji charakterystycznej dla wcześniejszych książek.
(na podstawie 227 opinii czytelników)
So Shall You Reap: A Commissario Guido Brunetti Mystery
W trzydziestej drugiej części bestsellerowej serii Donny Leon, powiązanie z młodzieńczą przeszłością Guido Brunettiego pomaga rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa.
W zimny listopadowy wieczór Guido Brunetti i Paola nie śpią do późna, gdy dzwoni jego kolega Ispettore Vianello, ostrzegając Commissario, że w jednym z weneckich kanałów widziano rękę. Ciało zostaje wkrótce znalezione, a Brunetti zostaje przydzielony do śledztwa w sprawie morderstwa nieudokumentowanego imigranta ze Sri Lanki. Ponieważ nie istnieje żaden oficjalny rejestr obecności mężczyzny w Wenecji, Brunetti jest zmuszony do korzystania z bogatszych źródeł informacji w mieście: plotek i wspomnień ludzi, którzy znali ofiarę. Co ciekawe, mieszkał on w małym domku na terenie palazzo należącego do profesora uniwersytetu, w którym Brunetti odkrywa książki ujawniające zainteresowanie ofiary buddyzmem, rewolucyjnymi Tamilskimi Tygrysami i ostatnim zbiorem włoskich terrorystów politycznych, aktywnych w latach 80-tych.
W miarę rozwoju śledztwa Brunetti, Vianello, Commissario Griffoni i Signora Elettra składają elementy układanki - przypadkowe informacje o nieruchomościach i użytkowaniu gruntów, książkach, przyjaźniach uniwersyteckich - które wydają się mieć niewiele wspólnego, dopóki Brunetti nie natknie się na coś, co przeniesie go z powrotem do czasów studenckich, zmuszając go do refleksji nad utraconymi ideałami i błędami młodości, włoską polityką i historią oraz wypadkami, które czasami prowadzą do objawienia.
