Opinie czytelników
Podsumowanie:W książce pojawia się ślimak Marjorie, który reprezentuje introwersję i potrzebę samotności. Odnosi się do trudności ze znalezieniem spokojnych chwil, jednocześnie podkreślając znaczenie troski o siebie i uważności. Historia jest zrozumiała zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, z pięknymi pastelowymi ilustracjami, chociaż niektóre aspekty, takie jak włosy ślimaka, mogą wydawać się nieco głupie dla niektórych czytelników.
Zalety:Książka jest odpowiednia zarówno dla introwertyków, jak i ekstrawertyków, skutecznie komunikując znaczenie samotnego czasu na regenerację i dbanie o siebie. Porusza tematy uważności i zdrowia psychicznego w sposób przyjazny dla dzieci. Akwarelowe ilustracje są piękne i wzbogacają opowieść.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali rozwiązanie za nieco zagmatwane, szczególnie w odniesieniu do tego, w jaki sposób Marjorie mogła ukryć swoje ślady przed przyjaciółmi. Dodatkowo, podczas gdy ilustracje były chwalone, krytykowano brak szczegółów i mimiki twarzy, które mogłyby poprawić opowiadanie historii.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Aktualna i zrozumiała opowieść o tym, jak ważne jest połączenie się z wewnętrznym introwertykiem.
Marjorie jest szczęśliwym ślimakiem. Kocha swoją rodzinę i przyjaciół, ale czasami po prostu potrzebuje trochę czasu dla siebie. W takich chwilach Marjorie błąka się, próbując znaleźć spokojną przestrzeń, ale jej przyjaciele i rodzina po prostu podążają za jej śluzem i znajdują ją.
„Jak mogę znaleźć trochę przestrzeni dla siebie? zastanawia się Marjorie, a gdy się zastanawia, wędruje tu i tam, tam i z powrotem, w tę i z powrotem, aż jest całkowicie i cudownie zagubiona. Ale radość z samotności jest krótkotrwała i Marjorie szybko zdaje sobie sprawę, że nie może znaleźć drogi powrotnej. Na szczęście natrafia na dobrego przyjaciela, który pomaga jej w drodze i oferuje jej kilka mądrych rad.
Ta prosta, wielowarstwowa historia, będąca naturalną kontynuacją uznanego przez krytyków „Pocket Chaotic”, została znakomicie ożywiona przez Christosa Kourtoglou, wschodzącego greckiego ilustratora o charakterystycznym akwarelowym stylu. Odnosi się do rozdźwięku, jaki dzieci i dorośli odczuwają (szczególnie w erze po zamknięciu) między naszym introwertycznym i ekstrawertycznym ja.
