Death in Mycenaean Lakonia (17th to 11th C. Bc): A Silent Place
Ciche miejsce: Death in Mycenaean Lakonia to pierwsze systematyczne studium tradycji pochówku z późnej epoki brązu (LBA) w południowo-wschodnim Peloponezie w Grecji i pierwsze, które kompleksowo przedstawia i omawia wszystkie mykeńskie grobowce i konteksty pogrzebowe wydobyte i / lub po prostu zgłoszone w regionie od XIX wieku do dnia dzisiejszego. Książka omówi i zrekonstruuje pojawienie się i rozwój mykeńskiej tradycji pogrzebowej w Lakonii, badając krajobraz śmierci, architekturę pochówku, zwyczaje i rytuały pogrzebowe i pogrzebowe oraz wzorce ofiarowania na przestrzeni długiego czasu.
Autor proponuje wzorce ciągłości od środkowej epoki brązu (nawet wczesnej epoki brązu pod względem architektury grobowej) do późnej epoki brązu i, co równie ważne, od późnej epoki brązu do wczesnej epoki żelaza, a także rekonstruuje diachroniczne procesy tworzenia tradycji i tożsamości w społecznościach mykeńskich na podstawie typów grobowców i ich kultury materialnej. Tekst podkreśla społeczną, polityczną i gospodarczą historię Lakonii z późnej epoki brązu, od ewolucji cywilizacji mykeńskiej i ustanowienia administracji pałacowej w dolinie Sparty, po upadek kultury mykeńskiej i burzliwe wieki po upadku, co odzwierciedlają ofiary grobowe.
Książka wprowadza również do publikacji grobowce komorowe w Epidavros Limera, które pozostały w dużej mierze niepublikowane od czasu ich wykopalisk w latach trzydziestych i pięćdziesiątych XX wieku. Epidavros Limera było jednym z najważniejszych prehistorycznych stanowisk przybrzeżnych w prehistorycznej południowej Grecji (początek III-koniec IV tysiąclecia p.n.e.) i jednym z głównych miast portowych mykeńskich centrów administracyjnych centralnej Lakonii. Jest to jedno z niewielu miast mykeńskich, które kwitło nieprzerwanie od powstania cywilizacji mykeńskiej aż do upadku administracji pałacowej i przejścia do wczesnej epoki żelaza. Obecne badania architektury grobowej i ceramiki z grobowców sugerują, że miejsce to było odpowiedzialne za wprowadzenie typu grobowca komorowego na greckim kontynencie w najnowszej fazie środkowej epoki brązu (zdecydowanie nie później niż w przejściowym okresie środkowej epoki brązu / późnej epoki brązu), a nie we wczesnej fazie późnej epoki brązu (późna Hellada I), jak wcześniej zakładano.
