The Mycenaean Cult of the Dead Bar 1372
Niniejsza książka analizuje dowody na wykonywanie kultu przodków w Grecji LH III, kładąc nacisk głównie na dane z typowych mykeńskich typów grobowców, tj. tholos i grobowców komorowych, wykopanych w centralnych obszarach dominium mykeńskiego, a mianowicie w Argolidzie, Koryncji, Attyce, Boeotii i Euboei, w szczytowym okresie cywilizacji mykeńskiej, tj.
w okresie LH IIIA-B (ok. 1425/1390-1190/1180 pne). Poprzez dogłębne zbadanie dostępnego materiału archeologicznego, a mianowicie produktów kontrolowanych wykopalisk archeologicznych (architektura, ceramika i pozostałości rytualne), dowodów ikonograficznych i dokumentów Linear B, niniejsze studium ma na celu ocenę i podważenie założeń, które sprowadzają się do uprzedzeń relegujących kult zmarłych jako temat niehonorowy i tabu.
Argumentuje się, że dla Mykeńczyków przodkowie nie byli po prostu nieruchomymi i rozkładającymi się żywymi ciałami, ale duchowymi bytami uważanymi za żyjące w sferze między człowiekiem a sacrum, przywoływanymi w celu zapewnienia korzyści i łagodzonymi świętymi rytuałami i ofiarami, aby zapewnić dobrobyt żyjącej społeczności. Głównym celem badania jest nie tylko naświetlenie "niejasnych" aspektów mykeńskich wierzeń religijnych i eschatologicznych, ale także udokumentowanie różnorodności powtarzających się wskaźników diagnostycznych o wartości symbolicznej, odpowiednich do rozpoznawania i badania rytuałów odprawianych ku czci czczonych przodków w czasach LH III.
