Ocena:
Śmierć na wiosnę to nawiedzona i surrealistyczna powieść Mercè Rodoredy, która bada mroczne rytuały odizolowanej wioski. Choć charakteryzuje się piękną prozą i unikalnym stylem narracji, czytelnicy uważają ją za niepokojącą i trudną do strawienia, co prowadzi do polaryzacji reakcji. Niektórzy chwalą jej alegoryczne elementy i żywe obrazy, podczas gdy inni krytykują jej chaotyczność i makabryczne tematy.
Zalety:⬤ Piękna i poetycka proza.
⬤ Unikalna narracja i struktura.
⬤ Głęboko nawiedzające i prowokujące do myślenia tematy.
⬤ Żywe obrazy, które skutecznie oddają opresyjną atmosferę wioski.
⬤ Zaangażowanie w złożone idee dotyczące pożądania, strachu i społecznych rytuałów.
⬤ Niepokojące i makabryczne treści, które mogą odstraszać.
⬤ Może być chaotyczna i trudna do śledzenia, z niekonwencjonalną strukturą opowieści.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznają ją za nieprzyjemną i trudną do ukończenia.
⬤ Postacie nie są dobrze rozwinięte, co prowadzi do braku więzi emocjonalnej.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Death in Spring
„Niezwykle piękny, naglący i niepokojący... Arcydzieło. Colm Tóibín, ze wstępu.
Death in Spring to mroczna i senna opowieść o dorastaniu nastoletniego chłopca w odległej wiosce w katalońskich górach; miejscu odciętym od świata zewnętrznego, gdzie ślepo przestrzega się okrutnych zwyczajów, a próby buntu są szybko tłumione. Kiedy jego ojciec umiera, musi samotnie poruszać się po tym opresyjnym społeczeństwie i nauczyć się żyć w miejscu paraliżującego konformizmu.
Często postrzegana jako alegoria życia pod dyktaturą, „Śmierć na wiosnę” to urzekająca i niepokojąca powieść o władzy, wygnaniu i nadziei płynącej nawet z najmniejszych gestów niezależności.
„Rodoreda mnie olśniła” Gabriel Garcia Marquez.
„Kunszt Rodoredy jest najwyższej próby” Diana Athill.
„Przeczytaj ją dla jej piękna, dla sposobu, w jaki zaskoczy i obali twoje pragnienia, a także jako świadectwo ludzkiego ducha w obliczu brutalności i umyślnej nieludzkości”. Jesmyn Ward, autorka Sing, Unburied, Sing.
