Śmierć i po niej?

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Greatest Mysteries Explained” autorstwa Annie Besant są w przeważającej większości pozytywne, chwaląc jej głęboki wgląd w naturę śmierci, życie pozagrobowe i ewolucję duszy. Recenzenci podkreślają jasność i inspirujący wpływ pisarstwa Besant, zauważając, że dostarcza ona cennej wiedzy i wskazówek dla tych, którzy chcą zrozumieć tajemnice, które leżą poza życiem. Książka jest uważana za arcydzieło, które jest zarówno wnikliwe, jak i transformujące.

⬤ Głęboki wgląd w życie pozagrobowe i ewolucję duszy
⬤ jasny i wciągający tekst
⬤ daje pewność co do śmierci
⬤ oferuje cenne wskazówki, jak pozytywnie wpłynąć na swoją duchową podróż
⬤ wysoce zalecane dla osób zainteresowanych duchowymi prawdami.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać terminologię techniczną za wyzwanie
⬤ treść może być zbyt ezoteryczna dla osób niezainteresowanych teozofią lub ewolucją duchową
⬤ koncentruje się na konkretnej perspektywie filozoficznej, która może nie współgrać ze wszystkimi.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Death-and After?

Zawartość książki:

Annie Besant (n e Wood.

1 października 1847 - 20 września 1933) była brytyjską socjalistką, teozofką, działaczką na rzecz praw kobiet, pisarką, oratorką, edukatorką i filantropką. Uważana za orędowniczkę ludzkiej wolności, była zagorzałą zwolenniczką zarówno irlandzkiej, jak i indyjskiej samorządności. Była płodną autorką z ponad trzystoma książkami i broszurami na koncie. Jako edukatorka, jej wkład obejmował założenie Banaras Hindu University.

W 1867 roku Annie, w wieku 20 lat, wyszła za mąż za duchownego Franka Besanta i mieli dwoje dzieci. Jednak coraz bardziej niekonwencjonalne poglądy religijne Annie doprowadziły do ich prawnej separacji w 1873 roku. Następnie stała się wybitnym mówcą National Secular Society (NSS), a także pisarką i bliską przyjaciółką Charlesa Bradlaugha. W 1877 roku zostali oskarżeni o opublikowanie książki Charlesa Knowltona, działacza na rzecz kontroli urodzeń. Skandal sprawił, że stali się sławni, a Bradlaugh został następnie wybrany na posła do parlamentu Northampton w 1880 roku.

W 1890 roku Besant poznała Helenę Blavatsky, a w ciągu następnych kilku lat jej zainteresowanie teozofią wzrosło, podczas gdy jej zainteresowanie sprawami świeckimi osłabło. Została członkiem Towarzystwa Teozoficznego i wybitnym wykładowcą na ten temat. W ramach swojej pracy związanej z teozofią podróżowała do Indii. W 1898 roku pomogła założyć Centralną Szkołę Hinduską, a w 1922 roku pomogła założyć Hyderabad (Sind) National Collegiate Board w Bombaju w Indiach. W 1902 r. założyła pierwszą zagraniczną lożę Międzynarodowego Zakonu Współmasonerii, Le Droit Humain. W ciągu następnych kilku lat założyła loże w wielu częściach Imperium Brytyjskiego. W 1907 roku została przewodniczącą Towarzystwa Teozoficznego, którego międzynarodowa siedziba znajdowała się wówczas w Adyar w Madrasie (Chennai).

Zaangażowała się również w politykę w Indiach, dołączając do Indyjskiego Kongresu Narodowego. Kiedy w 1914 r. wybuchła I wojna światowa, pomogła uruchomić Home Rule League, aby prowadzić kampanię na rzecz demokracji w Indiach i statusu dominium w ramach Imperium Brytyjskiego. Doprowadziło to do jej wyboru na przewodniczącą Indyjskiego Kongresu Narodowego pod koniec 1917 roku. Pod koniec lat dwudziestych Besant udała się do Stanów Zjednoczonych ze swoim protegowanym i adoptowanym synem Jiddu Krishnamurtim, który według niej był nowym Mesjaszem i wcieleniem Buddy. Krishnamurti odrzucił te twierdzenia w 1929 roku. Po wojnie kontynuowała kampanię na rzecz niepodległości Indii i przyczyn teozofii, aż do śmierci w 1933 roku. (wikipedia.org)