Skóra naszych zębów: Sztuka teatralna

Opinie czytelników

Recenzje sztuki „The Skin of Our Teeth” Thorntona Wildera podkreślają jej wyjątkowe połączenie absurdu, humoru i komentarza na temat ludzkiej odporności w obliczu katastrof. Sztuka, która porusza tematy katastrofy ekologicznej, ludzkiej głupoty i wytrzymałości, rezonuje z czytelnikami zarówno w kontekście historycznym, jak i we współczesnych kwestiach.

Wiele recenzji chwali sztukę za jej pomysłowy, absurdalny styl, ponadczasową satyrę polityczną i humorystyczne momenty. Czytelnicy uznali sztukę za intrygującą, zabawną i przejmującą, z istotnymi spostrzeżeniami na temat ludzkiej natury i społeczeństwa. Doceniono również jej zdolność do rezonowania w różnych epokach i jakość przedstawień teatralnych.

Z drugiej strony, niektórzy recenzenci uznali sztukę za zagmatwaną i bezsensowną, z trudnością w śledzeniu fabuły i zrozumieniu motywacji postaci. Absurdalne elementy i nagłe przejścia w czasie i scenerii były postrzegane jako wady dla niektórych czytelników, prowadząc raczej do frustracji niż przyjemności.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Skin of Our Teeth: A Play

Zawartość książki:

Zdobywca nagrody Pulitzera

"Wilder ponownie stał się prorokiem, poszukując wartości, które sprawiają, że ludzkość jest warta ocalenia, w świecie nieustannie na skraju zniszczenia albo przez bezlitosną naturę, albo przez ludzką wściekłość, egoizm i głupotę." --Michael Feingold, Village Voice.

Ponadczasowa opowieść o ludzkich słabościach i ludzkiej wytrwałości, Skóra naszych zębów genialnie ukazuje geniusz opowiadania historii i niezwykły talent Thorntona Wildera do zagłębiania się w ludzką psychikę. To wydanie zawiera zaktualizowane posłowie autorstwa siostrzeńca Wildera, Tappana Wildera, z pouczającym materiałem na temat autora i sztuki.

Napisana przez Wildera niecały miesiąc po japońskim ataku na Pearl Harbor, Skóra naszych zębów zerwała z ustalonymi teatralnymi konwencjami nostalgii i sentymentu i odeszła z Nagrodą Pulitzera w dziedzinie dramatu w 1943 roku. Łącząc farsę, burleskę, satyrę i wiele więcej, Wilder przedstawia zwykłą rodzinę, która ledwo unika jednej katastrofy końca świata po drugiej. Poznaj George'a i Maggie Antrobus (małżeństwo trwające zaledwie 5000 lat); ich dwójkę dzieci, Gladys i Henry'ego (doskonałych pod każdym względem! ); oraz ich pokojówkę, Sabinę (ponadczasową wampirzycę), gdy pokonują lód, powódź i wojnę - dzięki skórze na zębach.