Skóra

Opinie czytelników

Recenzje „Skóry” autorstwa Curzio Malaparte przedstawiają obraz potężnej, intensywnej i wymagającej powieści, która bada następstwa II wojny światowej w Neapolu. Głęboki komentarz książki na temat wojny, ludzkiej degradacji i przetrwania rezonuje z czytelnikami, choć jej styl i treść mogą być polaryzujące.

⬤ Głęboko wciągająca i prowokująca do myślenia narracja, która oddaje okropności wojny.
⬤ Poetycki i surrealistyczny styl pisania, szczególnie w żywych obrazach.
⬤ Unikalny punkt widzenia z perspektywy włoskiego kolaboranta.
⬤ Oferuje historyczny wgląd w amerykańską okupację Neapolu.
⬤ Potrafi być zarówno mrocznie humorystyczna, jak i brutalnie szczera, tworząc trwałe wrażenia.

⬤ Książka zawiera trudne i graficzne treści, które mogą być niepokojące dla niektórych czytelników.
⬤ Styl pisania może stać się nużący lub męczący, a niektóre fragmenty mogą wydawać się zbyt długie.
⬤ Użycie nieprzetłumaczonych zagranicznych dialogów może utrudniać zrozumienie czytelnikom nieznającym tych języków.
⬤ Niektórzy czytelnicy wyrażają obawy dotyczące politycznych uprzedzeń i mizantropii Malapartego, szczególnie w jego portretach Włochów i niektórych grup.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Skin

Zawartość książki:

Jest to pierwsze niezmienione angielskie wydanie legendarnego dzieła Curzio Malaparte The Skin. Akcja książki rozpoczyna się w 1943 roku, gdy siły alianckie umacniają swoją pozycję w zdewastowanym Neapolu.

Czasami faszystowski i zawsze zaradny Curzio Malaparte pracuje z Amerykanami jako oficer łącznikowy. Opiekuje się pułkownikiem Jackiem Hamiltonem, „chrześcijańskim dżentelmenem... Amerykaninem w najszlachetniejszym znaczeniu tego słowa”, który mówi po francusku, cytuje klasyków i trzyma się za nos, gdy obaj mężczyźni zwiedzają obskurne ulice zrujnowanego miasta, w którym wyzwolenie jest tylko innym słowem oznaczającym desperację.

Weterani rozwiązanej włoskiej armii błagają o pracę. Rzadki okaz ze słynnego miejskiego akwarium jest podawany na uroczystej kolacji dla wysokich oficerów alianckich.

Prostytucja szaleje. Wszędzie unosi się zapach śmierci.

Subtelny, cyniczny, wymijający, manipulujący, denerwujący, zawsze zaskakujący, Malaparte jest najwyższym artystą niewiarygodności, zarówno produktem, jak i prorokiem świata zepsutego do szpiku kości.