Ocena:
Książka oferuje bogaty komentarz na temat porewolucyjnej Rosji, w szczególności Moskwy w latach dwudziestych XX wieku, oczami Curzio Malaparte. Łączy fakty historyczne z osobistymi refleksjami, koncentrując się na życiu wybitnych postaci radzieckich i ich otoczeniu. Podczas gdy proza jest często liryczna i szczegółowa, niektórzy czytelnicy zauważyli problemy z powtórzeniami i niekompletnym charakterem pracy.
Zalety:⬤ Bogata i encyklopedyczna wiedza na temat radzieckich postaci i historii.
⬤ Dobrze skonstruowane i interesujące historie, które oferują wgląd w życie w Moskwie po rewolucji.
⬤ Unikalny styl pisania, który łączy doświadczenie i liryczną prozę, tworząc wciągające doświadczenie czytelnicze.
⬤ Cenne spojrzenie na epokę między rewolucją a zbliżającymi się czystkami.
⬤ Książka zawiera znaczące powtórzenia dotyczące niektórych osób.
⬤ Niektóre sekcje wydają się niedokończone lub pozbawione dopracowania ze względu na to, że zostały ukończone pośmiertnie.
⬤ Mieszanka rzeczywistości i fikcji może zmylić czytelników szukających ściśle opartej na faktach relacji.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Kremlin Ball
Przewrotny i przepyszny obraz sowieckiej elity w latach 20. ubiegłego wieku.
Być może tylko nieskazitelnie perwersyjna wyobraźnia Curzio Malapartego mogła wymyślić Bal na Kremlu, który można opisać jako Prousta w korytarzach sowieckiej władzy. Malaparte rozpoczął ten bezczelny portret marksistowskiej arystokracji Rosji podczas pracy nad Skórą, swoją historią o okupowanym przez Amerykanów Neapolu, a po opublikowaniu Kaputta, swojego obrazu Europy w rękach Osi, myśląc o tej książce jako o kolejnym „obrazie prawdy” i trzecim panelu w wielkiej kompozycji przedstawiającej dekadencję XX-wiecznej Europy. Akcja książki rozgrywa się pod koniec lat dwudziestych, kiedy wielki terror mógł być jedynie błyskiem w oku Stalina, ale kiedy rewolucji towarzyszyło rosnące poczucie zagłady. W wizji Malapartego to z jego nocnej loży operowej, a nie z Kremla, Stalin przygląda się radzieckiemu społeczeństwu, jego skandalom, amorom i intrygom wśród piękności i biurokratów, w tym legendarnej baleriny Mariny Siemionowej i Olgi Kamieniewej, siostry zesłanego Trockiego, która choć jest potężnym politykiem, jest tak pochłonięta strachem, że wszędzie wydziela zapach gnijącego mięsa.
Niedokończona w chwili śmierci Malapartego, ta niezwykła sądowa kronika komunistycznego życia (dla której Malaparte rozważał również tytuł God is a Killer ) została opublikowana pośmiertnie we Włoszech dopiero ponad pięćdziesiąt lat po śmierci Malapartego i po raz pierwszy ukazuje się w języku angielskim.
