Składnia rzeki: Wzór, który łączy

Opinie czytelników

Książka zawiera trzyczęściowy wywiad z Barrym Lopezem, przeprowadzony przez Julię Martin. Oferuje on czytelnikom głęboki wgląd w myśli, pisarstwo i filozofię Lopeza, szczególnie korzystny dla fanów jego poprzednich dzieł. Styl książki opisywany jest jako płynny i wciągający.

⬤ Zapewnia intymny i osobisty wgląd w umysł i pracę Barry'ego Lopeza
⬤ napisana płynnym i wdzięcznym stylem
⬤ przyjemna dla fanów Lopeza i tych, którzy doceniają jego wcześniejsze prace
⬤ służy jako cenna rozmowa mentorska.

Może być mylący dla czytelników, którzy nie są zaznajomieni z poprzednimi pracami Lopeza, ponieważ niektóre odniesienia mogą nie być jasne bez tego tła.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Syntax of the River: The Pattern Which Connects

Zawartość książki:

Barry Lopez nie miał złudzeń co do powagi naszego globalnego kryzysu, ale czuł też głębokie przekonanie o sile nadziei i źródłach odnowy w żywym świecie. Syntax of the River to rozciągnięta na trzy dni rozmowa Lopeza z Julią Martin, w której bada on, co to zestawienie oznacza dla niego jako pisarza.

Pierwszego dnia Lopez zastanawia się nad latami obserwowania rzeki McKenzie w pobliżu swojego domu w Oregonie. Opisuje jakość uwagi, której nauczył się dzięki bliskości z samym miejscem: bardzo subtelne rozróżnienie między ciszą a bezruchem, bogatą złożoność chwili obecnej i składnię wzajemnych powiązań między żywymi istotami. Drugi dzień poświęcony jest rzemiosłu: pracy nad tworzeniem zdań i książek. Lopez dzieli się swoimi praktycznymi strategiami pisania i poprawiania manuskryptu, a następnie mówi o wrażliwości. Mówi, że często doświadczał głębokiego poczucia zwątpienia w swoją zdolność do osiągnięcia tego, co próbował zrobić w danym projekcie. Z czasem jednak to charakterystyczne doświadczenie niewiedzy stało się rodzajem paliwa dla jego pracy, a czasem nawet bronią.

Ostatniego dnia Lopez zastanawia się nad ideą pisania jako praxis, sposobem na życie, a nawet modlitwą za ziemię, będąc jednocześnie przerażonym zapowiedziami jej zniszczenia. Tutaj doświadczenie bycia uważnym uczestnikiem wyłania się jako jego główne nauczanie. Przez dziesięciolecia rozwijał praktykę uważności, która była nieskończenie ciekawa i zachwycona żywym światem, co nazywa jego wzorem lub składnią. Pomimo uznania jako sławny pisarz, przez całą swoją karierę Lopez pokornie stawiał sobie za zadanie połączenie zachwytu i przerażenia, aby skutecznie przekazać życiową podróż kontemplacji, eksploracji i odkryć.