Simone Weil: Późne pisma filozoficzne

Opinie czytelników

Książka przedstawia zbiór esejów Simone Weil, które zagłębiają się w głębokie tematy, takie jak miłość, samotność i krytyka kultu jaźni. Pomimo trudnych treści, wielu czytelników uważa spostrzeżenia Weil za wyjątkowo cenne i istotne dla współczesnej myśli, szczególnie dla osób zainteresowanych filozofią i mistycyzmem chrześcijańskim.

Eseje Weil zapewniają głęboki i wyjaśniający wgląd w złożone idee. Pisarstwo jest opisywane jako jasne, zwięzłe i prowokujące do myślenia. Książka jest uważana za aktualną i istotną dla tych, którzy szukają poważnej refleksji na ważne tematy filozoficzne i teologiczne.

Książka jest wymagająca i może nie być odpowiednia dla początkujących lub niezaznajomionych z filozofią. Niektórzy czytelnicy uznali ją za ciężką i trudną do zaangażowania, co prowadziło do znudzenia. Należy zauważyć, że biografia Weil mogłaby być dla niektórych bardziej interesująca.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Simone Weil: Late Philosophical Writings

Zawartość książki:

Choć z wykształcenia filozofka, Simone Weil (1909-43) zajmowała się szerokim zakresem tematów, co zaowocowało bogatym polem interdyscyplinarnych studiów nad Weil.

Jednak ci, którzy przychodzą do jej pracy z takich dyscyplin, jak socjologia, historia, nauki polityczne, religioznawstwo, studia francuskie i studia kobiece, często nie znają lub są zaskoczeni jej filozoficznymi dociekaniami. W Simone Weil: Late Philosophical Writings, Eric O.

Springsted przedstawia unikalny zbiór pism Weil, koncentrujący się na jej wyraźnie filozoficznym myśleniu. Eseje pochodzą głównie z okresu, który Weil spędziła w Marsylii w latach 1940-42, a także jeden napisany z Londynu; większość z nich nie była drukowana od jakiegoś czasu; trzy pojawiają się po raz pierwszy; wszystkie są nowo przetłumaczone. Oprócz udostępnienia ważnych tekstów, wybór ten zapewnia kontekst dla zrozumienia myśli Weil jako całości.

Tom ten jest ważny nie tylko dla tych, którzy są ogólnie zainteresowani Weil; przedstawia on również Weil jako filozofa, głównie zainteresowanego kwestiami natury wartości, myśli moralnej oraz relacji wiary i rozumu. To, co pojawia się również dzięki temu rozsądnemu wyborowi, jest ważnym potwierdzeniem, że w wielu kwestiach dotyczących natury filozofii Weil, Wittgenstein i Kierkegaard dzielili wiele.