Siły Zbrojne RP na Zachodzie 1939-46: Koncepcje strategiczne, planowanie, ograniczone sukcesy, ale nie zwycięstwa!

Opinie czytelników

Książka analizuje rolę polskich sił zbrojnych na uchodźstwie podczas II wojny światowej, koncentrując się na polityce krajowej, planowaniu strategicznym i dyplomacji, a nie tylko na działaniach wojskowych. Opisuje historyczny kontekst Polski przed i w trakcie wojny, odbudowę polskiego rządu i wojska we Francji i Wielkiej Brytanii oraz ostateczną zdradę aliantów, która doprowadziła do długiego podporządkowania Polski pod kontrolą sowiecką.

Książka jest szczegółowa i przedstawia czytelny opis polskiego wkładu w wysiłek wojenny aliantów. Jest bardzo pouczająca i dobrze zorganizowana, obejmując kontekst polityczny i strategiczne wyzwania stojące przed Polską podczas wojny. Oferuje unikalne spojrzenie na doświadczenia polskich sił zbrojnych na uchodźstwie.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że skupienie się na planowaniu i polityce jest mniej wciągające w porównaniu do bezpośrednich narracji wojskowych. Książka może wywołać uczucie frustracji związanej z powojennym losem Polski, ponieważ podkreśla rozdźwięk między polskimi oczekiwaniami a rzeczywistymi decyzjami politycznymi podjętymi przez aliantów.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Armed Forces of Poland in the West 1939-46: Strategic Concepts, Planning, Limited Success But No Victory!

Zawartość książki:

Niniejsza monografia koncentruje się na koncepcjach strategicznych, planowaniu i ograniczonym sukcesie polskiego wojska, prowadzącym do brytyjskiej gwarancji z marca 1939 r., a następnie przez całą II wojnę światową. W monografii omówiono cenny wkład Wojska Polskiego na rzecz jego dwóch zachodnich sojuszników, Francji i Wielkiej Brytanii, w okresie poprzedzającym wojnę, a także wytchnienie, jakie otrzymali dzięki zuchwałej obronie Polski, która zdegradowała niemieckie zdolności ofensywne o co najmniej pół roku. Odtworzone we Francji Wojsko Polskie opracowało koncepcję polityki wyzwoleńczej, zachęcając zarówno Francję, jak i Wielką Brytanię do podjęcia bałkańskiej strategii na rzecz wolności Polski. Stosunki Polski, w szczególności z Węgrami i Rumunią, a także stosunki Wielkiej Brytanii z Grecją i Turcją, sprawiały, że była to obiecująca opcja polityczna. Na początku 1941 r. Wielka Brytania wysłała wojska na pomoc Grecji, a Polacy mieli również wysłać do Grecji swoje siły na Bliskim Wschodzie. Ta "bałkańska" strategia była silnie podzielana i popierana przez Churchilla i na brytyjskim stole planistycznym do późnego lata 1944 r., kiedy Amerykanie zwyciężyli w lądowaniu sił na południu Francji, zamiast pchać się na północ we Włoszech i ewentualnie przerzucać siły przez Adriatyk do przyjaznej Chorwacji i Słowenii.

Ta amerykańska polityka była niewątpliwie spowodowana presją na jak najszybsze zakończenie wojny w Europie, aby rozpocząć wojnę z Japonią, a być może także pod wpływem amerykańskiej polityki zagranicznej polegającej na dostosowaniu się do Stalina, który nie chciał zachodnich aliantów w swojej baliwice. Jednym z mniejszych sukcesów było połączenie lotnicze z Polskimi Siłami Podziemnymi, ale jego możliwości nie spełniały potrzeb i oczekiwań. Próby pojednania z Sowietami nie przyniosły żadnych korzyści dla sprawy polskiej, ale polskie siły wydobyte od Sowietów na mocy porozumień między Churchillem a Stalinem były cenione przez Brytyjczyków i wzmocniły brytyjskie zdolności na Bliskim Wschodzie. Po konferencji teherańskiej polskie planowanie strategiczne stało się nieistotne, ponieważ w tym samym czasie wzrosła faktyczna siła Polskich Sił Zbrojnych i ich profesjonalizm. Kiedy na początku 1945 r. Churchill zwrócił się do swoich sztabowców z propozycją przeprowadzenia operacji wojskowej mającej na celu wyparcie Sowietów z Polski - operacji "Unthinkable", polskie wojsko na Zachodzie i potencjalne siły konspiracyjne w Polsce stały się głównym atutem. Plan ten nie uzyskał poparcia Amerykanów ani ważnego segmentu brytyjskiego rządu koalicyjnego, Partii Pracy, a dalsze wydarzenia w 1945 r. doprowadziły do spadku wpływów, jakimi niegdyś cieszyło się polskie wojsko na Zachodzie.

Rola Polskich Sił Zbrojnych na uchodźstwie podczas II wojny światowej została dość dobrze omówiona w literaturze wojennej. Znacznie mniej uwagi poświęcono rozwojowi polskiej polityki narodowej, myśleniu strategicznemu i planowaniu długoterminowemu. Niniejsza praca jest więc w znacznie mniejszym stopniu poświęcona walce, niż planowaniu, organizacji, polityce i dyplomacji.... dobra lektura dla każdego, kto interesuje się II wojną światową. Nymas Wiosna 2015 Michael Alfred Peszke napisał wiele znakomitych tomów na temat polskiej historii wojskowej w czasie II wojny światowej. Najnowszy z nich to "Przegląd Polski".