Siedem rodzajów ateizmu

Opinie czytelników

„Siedem rodzajów ateizmu” Johna Graya przedstawia dogłębną analizę różnych form myśli ateistycznej, krytykując zarówno historyczne, jak i współczesne spojrzenie na ateizm i jego związek z religią. Chociaż książka jest chwalona za prowokujące do myślenia spostrzeżenia i dogłębną eksplorację filozofii, spotyka się również z krytyką za postrzeganą niespójność intelektualną i nieodpowiednie traktowanie niektórych tematów.

Książka jest chwalona za to, że jest prowokująca do myślenia, pouczająca i wciągająca, obejmując szeroki zakres idei filozoficznych i postaci historycznych. Czytelnicy doceniają elokwentny i erudycyjny styl pisania Graya, a także jego analizę związku między ateizmem a monoteizmem, a także krytykę Nowych Ateistów. Wielu uważa, że książka jest zarówno wymagająca, jak i pouczająca, zachęcając do dalszego zgłębiania tematów filozoficznych.

Krytycy wskazują na niespójności w definicjach Graya i twierdzą, że organizacja książki jest zagmatwana. Niektórzy uważają, że odrzuca on ważne aspekty ateizmu lub nadmiernie upraszcza złożone idee. Panuje przekonanie, że książka zbyt mocno opiera się na historycznej linii idei, bez odpowiedniego rozróżnienia między rodzajami ateizmu. Ponadto niektórzy czytelnicy uważają, że w niektórych sekcjach jest ona zbyt gęsta lub trudna do zrozumienia.

(na podstawie 85 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Seven Types of Atheism

Zawartość książki:

Prowokacyjny autor „Słomianych psów” przedstawia wnikliwą, zaskakującą interwencję w polityczną i naukową debatę na temat religii i ateizmu.

Kiedy zbadasz starsze ateizmy, przekonasz się, że niektóre z twoich najsilniejszych przekonań - świeckich lub religijnych - są wysoce wątpliwe. Jeśli ta perspektywa cię niepokoi, być może szukasz wolności od myślenia.

Od pokolenia debata publiczna jest skorodowana przez krzykliwą, wąską drwinę z religii w imię często niejasno rozumianej „nauki”. Stymulująca i przyjemna nowa książka Johna Graya, Siedem rodzajów ateizmu, opisuje złożony, dynamiczny świat starszych ateizmów, tradycję, która, jak pisze, jest pod wieloma względami spleciona i równie bogata jak sama religia.

Gray bada spektrum, które rozciąga się od przekonań „nienawidzących Boga”, takich jak markiz de Sade, po mistycyzm Arthura Schopenhauera, od poszukiwania prawdy w matematyce przez Bertranda Russella po świeckie religie polityczne, takie jak jakobinizm i nazizm, na różne sposoby, w jakie wielkie umysły próbowały zrozumieć kwestie zbawienia, celu, postępu i zła. Rezultatem jest książka, która rzuca niezwykłe światło na to, czym jest bycie człowiekiem.