Siedem gitar

Opinie czytelników

Recenzje „Siedmiu Gitar” Augusta Wilsona pokazują mieszankę podziwu dla pisarstwa i rozwoju postaci, jednocześnie wyrażając pewne niezadowolenie z tempa i rozwiązań fabularnych.

⬤ Dobrze napisana sztuka
⬤ mocne dialogi, które są humorystyczne i tragiczne
⬤ angażujące postacie
⬤ elementy zaskoczenia i głębi
⬤ uznanie dla geniuszu i kunsztu Wilsona.

⬤ Niektórzy uważali, że tempo akcji jest powolne
⬤ rozwiązanie konfliktów wydawało się wymuszone
⬤ nie tak wpływowe jak inne dzieła Wilsona, takie jak „The Piano Lesson” czy „Fences”
⬤ drobne problemy ze stanem książki.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Seven Guitars

Zawartość książki:

Pełnometrażowy, Komedia tragiczna.

Postacie: 4 mężczyzn, 3 kobiety.

Wygląd zewnętrzny.

Szósty z kolei film autora, który dekada po dekadzie bada doświadczenia czarnoskórych w Ameryce, a dwa z nich zdobyły nagrody Pulitzera, Seven Guitars jest po części sprośną komedią, po części mroczną elegią i po części tajemnicą. Na podwórku kamienicy w Pittsburghu w 1948 roku przyjaciele zbierają się, by opłakiwać bluesowego gitarzystę i piosenkarza, który zmarł w momencie, gdy jego kariera była na skraju rozkwitu. Akcja rozgrywa się w retrospekcji do pracowitego tygodnia poprzedzającego nagłą i nienaturalną śmierć Floyda.

„Wykazuje się narracyjnym rozmachem i niemal biblijnym bogactwem języka i charakteru.... Pan Wilson pisze tak żywo, że sztuka wydaje się mieć zakres narracyjny i głębię powieści.” - The New York Times.

„Imponująca... z dzikimi, nieokiełznanymi elementami symbolicznej fantazji, a język... jest używany ze specyficzną płynnością riffów i emocjonalnym wpływem jazzu.” - New York Post.

Zdobywca nagrody krytyków dramatycznych w Nowym Jorku dla najlepszej sztuki.