Siedem dobrych lat

Opinie czytelników

Zbiór wspomnień i opowiadań Etgara Kereta to pełna humoru, a zarazem przejmująca eksploracja życia, rodziny i tożsamości kulturowej. Czytelnicy doceniają jego umiejętność łączenia zabawnych anegdot z głębszymi emocjonalnymi tematami, choć niektórzy uważają, że zwięzłość książki jest rozczarowująca.

Książka opisywana jest jako zabawna, przejmująca i wciągająca, z postaciami, które można polubić i wnikliwymi obserwacjami na temat codziennego życia. Wielu czytelników doceniło humor, prostotę i emocjonalną głębię tych historii, czyniąc je przyjemną lekturą. Tłumaczenie zostało zauważone jako dobrze wykonane, dzięki czemu humor i tematy prześwitują.

Kilku recenzentów wspomniało, że książka wydaje się zbyt krótka i chciałoby się więcej treści, ponieważ opowiadania szybko się czyta. Niektórzy krytycy zwrócili uwagę, że tekst może nie trafić do wszystkich odbiorców, zwłaszcza tych niezaznajomionych z kulturą Izraela. Pojawiają się również komentarze na temat samozaangażowania narratora i braku elegancji w pisaniu.

(na podstawie 170 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Seven Good Years

Zawartość książki:

W ciągu ostatnich siedmiu lat Etgar Keret miał wiele powodów do zmartwień. Jego syn, Lev, urodził się w środku ataku terrorystycznego w Tel Awiwie.

Jego ojciec zachorował. Nieustannie dręczyły go koszmarne wizje irańskiego prezydenta Ahmadineżada, antysemickie uwagi zarówno prawdziwe, jak i wyimaginowane, a także, co być może najbardziej niepokojące, uparty telemarketer, który prawdopodobnie będzie go ścigał aż do grobu.

Z tych mrocznie absurdalnych okoliczności wyłania się seria zabawnych, czułych przemyśleń na temat wszystkiego, od zbliżającej się służby wojskowej jego trzyletniego syna po terrorystyczny sposób myślenia stojący za Angry Birds. Zręcznie poruszając się między tym, co osobiste i polityczne, zabawne i głębokie, The Seven Good Years to afirmujące życie spojrzenie na ludzką potrzebę znajdowania dobra w najmniej prawdopodobnych miejscach oraz historie, które opowiadamy sobie, aby nadać sens naszemu kapryśnemu światu.