Shores Beyond Shores: Od holokaustu do nadziei - moja prawdziwa historia

Opinie czytelników

Książka „Shores Beyond Shores” autorstwa Irene Butter to przejmujący pamiętnik opisujący jej doświadczenia jako ocalałej z Holokaustu. Jest to książka wysoce zalecana dla uczniów szkół średnich i starszych, ponieważ zawiera osobistą relację z okropności napotkanych podczas nazistowskich Niemiec, jednocześnie oferując przesłanie nadziei i odporności. Żywe opowiadanie autorki oddaje zarówno przerażające aspekty jej przeszłości, jak i jej podróż w kierunku uzdrowienia.

Książka jest dobrze napisana, wciągająca i oferuje wrażliwe, ale jasne spojrzenie na wydarzenia Holokaustu. Czytelnicy doceniają jej wartość edukacyjną dla młodych odbiorców, mocną fabułę i uwzględnienie kontekstu historycznego. Służy również jako ważny głos w zachowaniu wspomnień osób dotkniętych Holokaustem, czyniąc go istotnym i inspirującym.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za niepokojący ze względu na graficzne opisy traumatycznych doświadczeń. Waga emocjonalna omawianych tematów może być wyzwaniem dla młodszych odbiorców, pomimo jej edukacyjnego znaczenia.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shores Beyond Shores: From Holocaust to Hope, My True Story

Zawartość książki:

Pierwszoosobowe wspomnienia Irene o Holokauście Shores Beyond Shores to opowieść o tym, jak serce zachowuje wspólne człowieczeństwo w najbardziej nieludzkich i burzliwych czasach.

Dzieciństwo Irene zostaje przerwane, gdy ona i jej rodzina zostają deportowani do kontrolowanych przez nazistów obozów jenieckich, a ostatecznie do Bergen-Belsen, gdzie jest współwięźniem Anny Frank. Później amerykańscy krewni, którzy się nią opiekowali, zabronili jej mówić o swoich doświadczeniach, a teraz Irene nadrabia stracony czas. Irene dzieliła scenę z twórcami pokoju, takimi jak Dalajlama, Desmond Tutu i Elie Wiesel, i uważa za swój obowiązek opowiedzieć swoją historię teraz i w imieniu sześciu milionów innych Żydów, którzy zostali trwale uciszeni.

Długi opis książki:

Wspomnienia Irene Butter o jej doświadczeniach przed, w trakcie i po Holokauście nie są opisem nieszczęścia i tragedii.

Jest to raczej prawdziwa historia dziewczyny, która pogodziła się ze strasznym wydarzeniem i postanowiła postrzegać siebie jako ocalałą, a nie ofiarę. Kiedy holenderska policja puka do ich drzwi, Irene i jej rodzina są zmuszeni opuścić swój dom i wsiąść do pociągów przeznaczonych dla bydła. Zostają przewiezieni do kontrolowanych przez nazistów obozów jenieckich, a ostatecznie do Bergen-Belsen, gdzie Irene jest współwięźniem Anny Frank. Mając ograniczony dostęp do żywności, schronienia i ciepłej odzieży, rodzina Irene potrzebuje jedynie cudu, aby przetrwać. Pamiętnik Irene opowiada o jej doświadczeniach jako młodej dziewczyny przed, w trakcie i po Holokauście, podkreślając, jak jej rodzina pogodziła się z katastrofą i jak z czasem zaczęła postrzegać siebie jako ocalałą, a nie ofiarę. W całej książce jej pierwszoosobowa relacja celebruje miłość i empatię, które mogą przetrwać nawet w najbardziej nieludzkich warunkach.

Słowa Irene wysyłają przejmujące przesłanie przeciwko nienawiści w czasach, gdy antysemickie, faszystowskie i ksenofobiczne ruchy na całym świecie przeżywają odrodzenie. Irene, poprzez swoją książkę, przypomina nam o wpływie, jaki może mieć jedna osoba, która zdecyduje się postępować zgodnie z mantrą "nigdy nie bądź obserwatorem" - frazą, którą przyjęła zaledwie 33 lata temu, po tym, jak jej własny głos został uciszony przez jej kuzynów w latach po Holokauście. Obecnie Irene Hasenberg Butter jest znaną inspirującą mówczynią na temat swoich doświadczeń z czasów II wojny światowej.