Sharon Lockhart: Pine Flat

Zawartość książki:

Zniuansowana lektura dzieła sztuki, które eksploruje miejsce, przejściowe i pastoralne, gdzie dzieciństwo może być przeżywane i wyobrażane inaczej.

Pine Flat (2006) Sharon Lockhart bierze swoją nazwę od małej wioski u podnóża zachodniego zbocza Sierra Nevadas, tuż przy pomniku narodowym Giant Sequoia. Sama praca składa się z trzech odrębnych części: zestawu trzech fotografii krajobrazów; większego zestawu pozowanych portretów studyjnych dzieci i młodych nastolatków; oraz 138-minutowego 16-milimetrowego filmu, który sam składa się z dwunastu dziesięciominutowych scen - każda z nich to pojedyncze nieruchome ujęcie - podzielonych na pół dziesięciominutową przerwą. Ten tom z serii Afterall's One Work oferuje zniuansowaną lekturę prac Lockharta, z kolorowymi ilustracjami z obu serii fotografii i filmu.

Historyk sztuki Howard Singerman nie widzi w Pine Flat prostego portretu społeczności dzieci czy etnografii miejsca. Praca bada raczej możliwość stworzenia przestrzeni dla dzieciństwa, w której dzieci mają prawo do intymności, niewinności i zainteresowania poza narracjami dorosłych. Dzieci w Pine Flat są upozowane formalnie i konwencjonalnie, ale przestrzeń, którą zajmują i tożsamości, które konstruują, są ich własnymi. Kultura młodzieżowa od dawna jest wykorzystywana, by się sprzedawać i być sprzedawaną; dziś prawa dzieci do własnego dzieciństwa są nieustannie ograniczane. W Pine Flat, argumentuje Singerman, Lockhart proponuje miejsce, przejściowe i pastoralne, "gdzie dzieciństwo może być przeżywane inaczej, wyobrażone w innym porządku władzy i możliwości".