Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka o Althei Gibson otrzymała pozytywne recenzje za inspirującą narrację i dogłębną eksplorację zarówno jej życia, jak i szerszego kontekstu społecznego rasy w Ameryce. Jest chwalona za dobrze napisaną i poruszającą historię, choć niektórzy uważają ją za gęstą lekturę. Istnieją również mieszane odczucia co do tego, w jakim stopniu aspekt tenisowy został omówiony w porównaniu do osobistych zmagań Gibson.
Zalety:Inspirująca i poruszająca opowieść, dobrze napisana, zapewnia głęboki kontekst historii społecznej, wzbogaca zrozumienie tenisa i historii Ameryki, gorąco polecana przez wielu recenzentów.
Wady:Gęsta i powolna lektura, niektórzy czytelnicy mogą uznać, że nie skupia się na karierze tenisowej Gibsona na rzecz kwestii osobistych i społecznych.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Serving Herself: The Life and Times of Althea Gibson
Zawartość książki:
Wciągająca opowieść o próbach i triumfach mistrzyni tenisa Althei Gibson, kluczowej postaci w integracji amerykańskiego sportu i przez pewien czas jednej z najsłynniejszych kobiet na świecie.
Althea Gibson stała się najsłynniejszą czarnoskórą sportsmenką połowy XX wieku, począwszy od gry w tenisa wiosłowego na ulicach Harlemu jako nastolatka, poprzez dwanaście zwycięstw w tenisie Wielkiego Szlema, aż po karierę zawodową w golfie. W swojej bezprecedensowej karierze sportowej była pierwszą Afroamerykanką, która zdobyła tytuły na French Open, Wimbledonie i US Open.
W tej obszernej biografii Ashley Brown opowiada o publicznej karierze i prywatnych zmaganiach Althei Gibson (1927-2003). Opierając się na obszernych pracach archiwalnych i historiach ustnych, Serving Herself przedstawia życie i wybory Gibson na tle Wielkiej Migracji, rasizmu Jima Crowa, integracji amerykańskiego sportu, ruchu na rzecz praw obywatelskich, zimnej wojny i feminizmu drugiej fali. Przez całe swoje życie Gibson nieustannie negocjowała oczekiwania swoich zwolenników i przeciwników, w tym swoich patronów w kierowanym przez czarnych Amerykańskim Stowarzyszeniu Tenisowym, kierowanym przez białych United States Lawn Tennis Association, a także media, w szczególności czarną prasę i oczekiwania społeczności, aby bezinteresownie służyła jako przedstawicielka swojej rasy. Gibson, niezwykle utalentowana, niezwykle konkurencyjna i nie zawsze lubiana sportsmenka, chciała być traktowana przede wszystkim jako jednostka, a nie jako członek określonej rasy lub płci. Niechętnie mówiła otwarcie o upokorzeniach.
Uprzedzenia, które pokonała jako Afroamerykanka, choć napotkała liczne bariery instytucjonalne i społeczne w osiąganiu swoich celów. Często łamała konwencjonalne normy kobiecości i przedkładała karierę nad romantyczne relacje, przez co jej życie osobiste było przedmiotem ciągłej kontroli i plotek. Pomimo głównych zwycięstw i międzynarodowego uznania, w tym parady z taśmą klejącą w Nowym Jorku i okładek Sports Illustrated i Time, Gibson starała się znaleźć sponsorów komercyjnych i trwałą stabilność ekonomiczną. Dążąc do samowystarczalności, przeszła od elitarnego amatorskiego toru tenisowego do sponsorowanych przez Departament Stanu wycieczek dobrej woli, prób odniesienia sukcesu jako piosenkarka i hollywoodzka aktorka, profesjonalnego toru golfowego, trasy koncertowej z Harlem Globetrotters i własnej profesjonalnej trasy tenisowej, coachingu, nauczania dzieci w klinikach tenisowych i stażu jako komisarz New Jersey Athletics. Kiedy walczyła o utrzymanie się na starość, została.
Pozostała rozczarowana, wspominając swoje przeszłe osiągnięcia dziesiątki lat przed tym, jak tenisistki były w stanie uzyskać znaczne zarobki.
Wciągający portret życia i czasów, Serving Herself oferuje odkrywcze spojrzenie na wzrost i upadek zaciekle niezależnej pionierki, która zaspokoiła własne potrzeby i jednocześnie wyznaczyła przełomowy kurs dla czarnoskórych sportowców.
