Separate But Unequal: Jak ideologia paraleli ukrywa rdzenną zależność

Opinie czytelników

Książka wywołuje mieszane reakcje czytelników, z których niektórzy doceniają jej spostrzeżenia i badania, podczas gdy inni krytykują ją za podejście i perspektywę autora.

⬤ Dobrze zbadana i przedstawiona w naukowy sposób
⬤ oferuje pomocne spostrzeżenia na temat rdzennych kwestii
⬤ uznana za aktualną i potencjalnie wymaganą lekturę w środowisku akademickim
⬤ dostarcza wyjaśnień na złożone tematy.

⬤ Autor wydaje się mieć stronniczą perspektywę, którą niektórzy czytelnicy uważają za nieprzekonującą
⬤ alternatywy dla książki są sugerowane jako lepsze stypendium
⬤ niektórzy uważają, że nie zasługuje ona na uwagę, którą otrzymuje.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Separate But Unequal: How Parallelist Ideology Conceals Indigenous Dependency

Zawartość książki:

Separate But Unequal stanowi dogłębną analizę ideologii paralelizmu - dominującego poglądu, że rdzenne kultury i szersze społeczeństwo kanadyjskie powinny istnieć oddzielnie od siebie w relacji "naród do narodu".

Na przykładzie Raportu Końcowego Królewskiej Komisji ds. Ludności Aborygeńskiej, książka ta pokazuje, w jaki sposób jednomyślne dążenie do paralelizmu zniekształciło nasze rozumienie relacji między rdzennymi a nie-rdzennymi mieszkańcami.

Wykorzystuje również literaturę z zakresu ekonomii politycznej, aby zapewnić alternatywne ramy do badania zależności rdzennej ludności. Ta nowa perspektywa - ekonomia polityczna neotribal rentierism - łączy w sobie szereg spostrzeżeń z różnych stanowisk teoretycznych i pokazuje, że sytuacja rdzennej ludności była nierozerwalnie związana z rozwojem kapitalizmu w Kanadzie. Podczas gdy ludy tubylcze były integralnymi uczestnikami handlu futrami, przejście od merkantylizmu do kapitalizmu przemysłowego doprowadziło do ich marginalizacji, częściowo z powodu trudności doświadczanych podczas uczestnictwa w bardziej rozwiniętym systemie gospodarczym i politycznym.

Dążący do zysku charakter państwa kanadyjskiego, w połączeniu z rasistowskimi postawami, oznaczał, że wykwalifikowani producenci byli importowani, a rdzenna ludność była zaniedbywana i składowana na nierentownych obszarach. Ta historyczna i materialna analiza wskazuje, że równoległe propozycje zwiększenia autonomii rdzennej ludności we wszystkich sferach polityki publicznej nie doprowadzą do bardziej zrównoważonych relacji między ludnością rdzenną i nie-rdzenną, ponieważ przywracają jedynie archaiczne formy gospodarcze, polityczne i ideologiczne, które będą nadal izolować rdzenną ludność.