Sens ludzkiej egzystencji

Opinie czytelników

Edward O. Wilson w swojej książce „The Meaning of Human Existence” zgłębia zagadnienia z pogranicza biologii, ewolucji i kondycji ludzkiej. Podczas gdy wielu recenzentów doceniło jego dogłębną analizę i bogate powiązania między naukami ścisłymi i humanistycznymi, uznali oni tytuł za mylący, ponieważ nie odnosi się on wyraźnie do kwestii znaczenia. Książka wywołuje różne reakcje emocjonalne, a krytycy podkreślają jej krytykę religii i jej implikacje dotyczące istnienia bez wyższego celu.

Książka jest chwalona za jasny styl pisania, wciągający styl i prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat ewolucji człowieka, genetyki i wzajemnego oddziaływania nauki i nauk humanistycznych. Recenzenci zwrócili uwagę na zdolność Wilsona do przedstawiania złożonych idei w przystępny sposób oraz jego zaangażowanie w zrozumienie ludzkiej kondycji przez pryzmat ewolucji.

Krytycy twierdzą, że tytuł książki jest mylący, ponieważ nie zajmuje się ona skutecznie „sensem” ludzkiej egzystencji. Wielu z nich uznało, że książka nadmiernie koncentruje się na odrzuceniu religii, nie zajmując się odpowiednio emocjonalnymi i społecznymi rolami, jakie religia odgrywa w ludzkim życiu. Ponadto niektórzy uważali, że naukowa perspektywa Wilsona czasami przyćmiewała filozoficzne poszukiwania, pozostawiając pytania o sens i cel nierozwiązane.

(na podstawie 465 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Meaning of Human Existence

Zawartość książki:

W The Meaning of Human Existence, swojej najbardziej filozoficznej pracy do tej pory, nagrodzony Pulitzerem biolog Edward O. Wilson zmaga się z tymi i innymi egzystencjalnymi pytaniami, badając, co sprawia, że istoty ludzkie różnią się od wszystkich innych gatunków. Poszukując sensu w tym, co Nietzsche nazwał kiedyś „kolorami tęczy” wokół zewnętrznych krawędzi wiedzy i wyobraźni, Wilson zabiera swoich czytelników w podróż, łącząc naukę i filozofię, aby stworzyć dwudziestopierwszowieczny traktat o ludzkiej egzystencji - od naszego najwcześniejszego powstania po prowokujące spojrzenie na przyszłość ludzkości.

Kontynuując swoje przełomowe badania nad naszą „epoką antropocenu”, które rozpoczął w książce The Social Conquest of Earth, opisanej przez New York Times jako „obszerny opis ludzkiej dominacji nad biosferą”, Wilson twierdzi, że jako gatunek wiemy już wystarczająco dużo o wszechświecie i nas samych, abyśmy mogli zacząć podchodzić do pytań o nasze miejsce w kosmosie i znaczenie inteligentnego życia w systematyczny, a nawet możliwy do przetestowania sposób.

Niegdyś krytykowany za czysto mechanistyczny pogląd na ludzkie życie i nadmierne poleganie na genetycznej predeterminacji, Wilson przedstawia w The Meaning of Human Existence swoje najbardziej ekspansywne i zaawansowane teorie na temat suwerenności ludzkiego życia, uznając, że nawet jeśli człowiek i pająk ewoluowali podobnie, sonet poety jest zupełnie inny od pajęczej sieci. Próbując wyjaśnić "Zagadkę gatunku ludzkiego", "Wolną wolę" czy "Religię", ostrzegając przed "Upadkiem bioróżnorodności", a nawet tworząc wiarygodny "Portret E. T.", Wilson rzeczywiście wierzy, że ludzkość zajmuje szczególną pozycję w znanym wszechświecie.

Epoka ludzkości, która rozpoczęła się w ewolucji biologicznej i przeszła do pre-, a następnie zapisanej historii, jest teraz bardziej niż kiedykolwiek wcześniej w naszych rękach. Jednak zaniepokojony tym, że jesteśmy bliscy porzucenia naturalnej selekcji poprzez przeprojektowanie biologii i ludzkiej natury tak, jak sobie tego życzymy, Wilson trzeźwo konkluduje, że postęp nauki i technologii stawia nas przed największym dylematem moralnym od czasu, gdy Bóg powstrzymał rękę Abrahama.