Schronienie musi być dane: Eleanor Roosevelt, trudna sytuacja Żydów i powstanie Izraela

Opinie czytelników

„Refuge Must Be Given” Johna Searsa oferuje szczegółową eksplorację poparcia Eleanor Roosevelt dla żydowskich uchodźców i ustanowienia Izraela. Książka łączy obszerne badania z fascynującą narracją, czyniąc złożone kwestie historyczne przystępnymi i wciągającymi zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników. Ilustruje osobiste zaangażowanie Roosevelt w działania humanitarne pośród wyzwań jej czasów.

Dobrze zbadana, wciągająco napisana, dostępna dla ogółu czytelników, zapewnia zniuansowane zrozumienie poparcia Eleanor Roosevelt, łączy naukę z emocjonalną narracją, podkreśla złożoność wydarzeń i postaci historycznych, oferuje wnikliwe osobiste historie.

Niektórzy mogą uznać fragmenty za zwykłe recytacje faktów z ograniczoną teorią lub interpretacją, co może być frustrujące dla tych, którzy szukają bardziej krytycznej analizy decyzji Roosevelt dotyczących wysiedleń Palestyńczyków.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Refuge Must Be Given: Eleanor Roosevelt, the Jewish Plight, and the Founding of Israel

Zawartość książki:

Refuge Must Be Given szczegółowo opisuje ewolucję Eleanor Roosevelt od osoby, która żywiła negatywne wrażenia na temat Żydów, do wiodącej gojowskiej orędowniczki Izraela w Stanach Zjednoczonych. Książka po raz pierwszy bada partnerstwo Roosevelt z przywódcą kwakrów Clarence'em Pickettem w dążeniu do przyjęcia większej liczby uchodźców do Stanów Zjednoczonych, a także jej relacje z podsekretarzem stanu Sumnerem Wellesem, który był przychylny ofiarom nazistowskich prześladowań, ale bronił procesu wizowego, który zawiódł zarówno żydowskich, jak i nieżydowskich uchodźców.

Po wojnie, jako członek amerykańskiej delegacji do Organizacji Narodów Zjednoczonych, Eleanor Roosevelt powoli doszła do wniosku, że podział Palestyny był jedynym rozwiązaniem zarówno dla Żydów w obozach dla przesiedleńców w Europie, jak i dla konfliktu między Arabami a Żydami. Kiedy Izrael stał się państwem, głęboko zaangażowała się we wspieranie pracy Youth Aliyah i Hadassah, jej amerykańskiego sponsora, w sprowadzaniu żydowskich dzieci uchodźców do Izraela i szkoleniu ich na produktywnych obywateli. Jej oddanie Izraelowi odzwierciedlało niektóre z jej najgłębszych przekonań na temat edukacji, obywatelstwa i budowania społeczności.

Jej podekscytowanie osiągnięciami Izraela i uprzedzenia kulturowe zaślepiły ją jednak na wpływ powstania Izraela na Arabów. Czterokrotne wizyty w nowym kraju i orędownictwo na rzecz Izraela stworzyły ciepłą więź nie tylko między nią a narodem izraelskim, ale także między nią a amerykańską społecznością żydowską.