Satelity szpiegowskie i inne technologie wywiadowcze, które zmieniły historię

Opinie czytelników

Książka zawiera przegląd wpływu satelitów szpiegowskich na politykę zimnowojenną i traktaty o kontroli zbrojeń, ale brakuje w niej szczegółowych informacji technicznych na temat samych satelitów. Choć książka zawiera informacje dotyczące kontekstu historycznego i implikacji politycznych, czytelnicy szukający dogłębnych dyskusji technicznych mogą uznać ją za niewystarczającą.

⬤ Zawiera informacje na temat historycznego wpływu satelitów szpiegowskich na kontrolę zbrojeń i zimną wojnę
⬤ zapewnia przydatny kontekst dla dyskusji politycznych
⬤ oferuje wgląd w weryfikowalność traktatów i amerykańskie zrozumienie radzieckich możliwości.

⬤ Nie spełnia obietnicy bycia techniczną historią satelitów szpiegowskich
⬤ brakuje soczystych szczegółów technicznych
⬤ powierzchowne omówienie kluczowych programów, takich jak KH
⬤ może być nudna dla osób niezainteresowanych polityką nad aspektami technicznymi.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Spy Satellites and Other Intelligence Technologies that Changed History

Zawartość książki:

Wiele powiedziano i napisano o niepowodzeniu amerykańskiego wywiadu w zapobieganiu atakom terrorystycznym z 11 września 2001 r.

i jego przeszacowaniu irackiej broni masowego rażenia pod rządami Saddama Husajna. Książka ta skupia się natomiast na kluczowej roli, jaką systemy gromadzenia danych wywiadowczych odgrywają w promowaniu kontroli zbrojeń i rozbrojenia.

Ambasador Thomas Graham Jr. i Keith Hansen wnoszą ponad pięćdziesiąt lat doświadczenia do dyskusji na temat możliwości systemów technicznych, które są głównie oparte na przestrzeni kosmicznej. Ich historia szybkiego rozwoju technologii nadzoru jest oknem na dramatyczną rekonceptualizację zimnowojennych strategii i planowania politycznego.

Graham i Hansen koncentrują się na sukcesach wywiadowczych przeciwko radzieckim strategicznym siłom nuklearnym oraz jakości danych wywiadowczych, które umożliwiły dokładne oceny programów broni masowego rażenia w Korei Północnej, Iranie i Libii. Ich ważne spostrzeżenia rzucają bardzo potrzebne światło na proces weryfikacji, w jaki sposób świat wykorzystuje proliferację broni jądrowej i ciągłe dążenie do postępu technologicznego.