Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Żołnierz rzymski kontra wojownik germański” stanowi zwięzłe wprowadzenie do konfliktu rzymsko-germańskiego na początku I wieku naszej ery, zapewniając wgląd w techniki walki i strategie bitewne obu stron. Podkreśla trzy znaczące bitwy i zawiera szczegółowe ilustracje, dzięki czemu jest przystępny dla nowicjuszy w temacie. Brakuje jej jednak głębi w analizie rzymskich systemów wojskowych i może nie zadowolić tych, którzy szukają kompleksowego studium.
Zalety:⬤ Świetne wprowadzenie do rzymskich i germańskich działań wojennych, szczególnie dla początkujących.
⬤ Dobrze zilustrowana wysokiej jakości grafikami, ułatwiającymi zrozumienie tematu.
⬤ Obejmuje trzy ważne bitwy z jasnymi opisami taktyki i wyników.
⬤ Kompaktowy i zwięzły format ułatwia czytanie.
Wady:⬤ Brak głębi w wyjaśnieniu rzymskich systemów wojskowych; może zmylić czytelników niezaznajomionych z tematem.
⬤ Skupia się szybko na bitwach, dostarczając mniej szczegółów na temat sprzętu i strategii, niż niektórzy czytelnicy oczekiwali.
⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że treść pokrywa się z innymi pracami z serii Osprey.
(na podstawie 34 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Roman Soldier Vs Germanic Warrior: 1st Century Ad
Zawartość książki:
Kroniki Tacyta przedstawiają jednostronną wizję wojen rzymsko-germańskich. Nowsze badania, w tym książka Osprey o kampanii w Lesie Teutoburskim, malują bardziej zrównoważony obraz. Wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia w tym temacie.
Panowanie Augusta i jego następcy Tyberiusza było świadkiem epickiej walki między Rzymianami a lokalnymi ludami o terytorium między Renem a Łabą na terenie dzisiejszych Niemiec. Po dwóch dekadach rzymskiej okupacji Germania Magna wybuchła buntem w 9 r. n.e. po utracie trzech legionów dowodzonych przez Publiusza Kwinktyliusza Warusa na rzecz cheruskiego szlachcica Arminiusza i sojuszu germańskich ludów w gęstych lasach Teutoburger Wald. Początkowa panika Rzymian opadła, gdy stało się jasne, że Arminiusz i jego sojusznicy nie mogą kontynuować wojny w Germania Inferior na zachodnim brzegu Renu, a wojska cesarskie napłynęły do regionu, gdy Rzymianie zdecydowali, jak najlepiej rozwiązać sytuację.
W 14 r. n.e. adoptowany syn Tyberiusza, Germanik Cezar, stłumił bunt wśród sił rzymskich w okolicy, a następnie zabrał swoich ludzi na szybki rajd karny na terytorium germańskie. W następnym roku porwał żonę i teścia Arminiusza i zlokalizował miejsce "katastrofy wariańskiej", gdzie nadzorował pochówek kości rzymskich zmarłych i wzniósł cenotaf. W 16 r. n.e. Germanikus wyruszył do walki ze swoim cheruskim przeciwnikiem i pokonał go zdecydowanie, mając na celu przechylenie równowagi sił w regionie jako preludium do przywrócenia pełnej rzymskiej kontroli nad terytorium między Renem a Łabą. Tego lata Germanikus wytropił Arminiusza w miejscu nad rzeką Wezerą, w rejonie dzisiejszego Minden. Początkowe starcie - zwane bitwą nad Wezerą - zakończyło się remisem, gdy szarża rzymskiej kawalerii została odparta przez kawalerię Arminiusza, a Germanikus wycofał swoich ludzi. Po przeniesieniu swoich sił przez rzekę i rozbiciu obozu na noc, Germanikus opracował plan bitwy z przeciwnikiem w miejscu zwanym Równiną Idistaviso.
Idistaviso było pierwszą bitwą, którą Rzymianie wygrali z Arminiuszem od czasów Teutoburga. Udowodniło to, że mogą go pokonać. Pomimo wyjątkowego zrozumienia zarówno rzymskiej, jak i germańskiej strategii i taktyki, niepowodzenie Arminiusza w dogłębnym przewidywaniu rzymskiej obrony, spotęgowane różnicami w uzbrojeniu i wyposażeniu oraz zamieszaniem w terenie, uczyniło tę bitwę szczególnie okrutną i krwawą. Lepiej dowodzeni i zdyscyplinowani, z solidną strategią bitewną, ludzie Germanikusa zdecydowanie pokonali Arminiusza. W następnej bitwie pod Angrivarian Wall Rzymianie ponownie zmiażdżyli Germanów.
Dzięki pełnokolorowym grafikom, specjalnie narysowanym mapom i szeregowi odkrywczych ilustracji przedstawiających broń, sprzęt, kluczowe lokalizacje i osobistości, niniejsze opracowanie oferuje kluczowy wgląd w taktykę, przywództwo, skuteczność bojową i późniejszą reputację rzymskich żołnierzy i ich germańskich przeciwników w serii kluczowych działań na granicy imperialnej, które wpłyną na stosunki rzymsko-niemieckie na nadchodzące dziesięciolecia.
