Opinie czytelników
Podsumowanie:Biografia Germanika jest bardzo chwalona za dokładne badania i czytelność, co czyni ją wciągającą lekturą dla osób zainteresowanych historią starożytnego Rzymu. Niektóre recenzje wspominają jednak o problemach ze stanem fizycznym książki i kilku powtarzających się elementach z poprzednich prac autora.
Zalety:Dobrze zbadana i napisana, wciągająca narracja, wypełnia lukę w rzymskiej literaturze biograficznej, oferuje szczegółowe relacje z życia i kariery wojskowej Germanika, wnikliwe informacje na temat rzymskiej polityki i społeczeństwa.
Wady:Niektóre fizyczne egzemplarze miały problemy z produkcją, kilka sekcji wydawało się powtarzać z wcześniejszych biografii autora, a szczegółowe relacje z bitew mogą być nudne dla niektórych czytelników. Kilka recenzji wspominało, że książka była krótsza niż oczekiwano i brakowało jej głębi w niektórych obszarach.
(na podstawie 37 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Germanicus: The Magnificent Life and Mysterious Death of Rome's Most Popular General
Zawartość książki:
Germanicus (a. k. a. Germanicus Iulius Caesar) był uważany przez wielu Rzymian za bohatera na miarę Aleksandra Wielkiego. Jego przedwczesna śmierć, w podejrzanych okolicznościach, zakończyła możliwość powrotu do bardziej otwartej republiki i ambicje bezpośredniego podboju Germanii Magna (Germanii). Ta pierwsza współczesna biografia Germanika jest po części historią dorastania, historią wojny, opowieścią o intrygach politycznych i tajemnicą morderstwa. Jest to naturalna kontynuacja pierwszej książki autora, Eager for Glory, w której po raz pierwszy omówiono życie naturalnego ojca Germanika, Nerona Klaudiusza Drususa.
Urodzony w 15 r. p.n.e. Germanik wyrósł na utalentowanego dyplomatę i odważnego żołnierza. Ożeniony z wnuczką Augusta (z którą spłodził przyszłego cesarza Kaligulę) i odpowiedzialny za pomszczenie upokarzającej porażki Rzymu w Lesie Teutoburskim poprzez zwycięstwo pod Idistaviso (AD16) i odzyskanie jednego z utraconych sztandarów, jego reputacja i popularność były ogromne. Cesarz Tyberiusz, jego przybrany ojciec, przyznał mu triumf, ale odmówił mu ukończenia rekonkwisty Germanii, wysyłając go zamiast tego do dowodzenia na Wschodzie. Czy Tyberiusz czuł się zazdrosny i zagrożony?
Szczęście Germanika osłabło, gdy pokłócił się z jednym z kandydatów Tyberiusza, Piso. Jego śmierć w tajemniczych okolicznościach, w wieku 34 lat, wywołała wielki żal i gniew opinii publicznej, a wielu podejrzewało morderstwo na rozkaz Tyberiusza. Piso został postawiony przed sądem, ale popełnił samobójstwo lub został zamordowany, zanim senat mógł wydać werdykt”.
