Rzym i willa

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalili jej piękny i sugestywny sposób pisania o Rzymie, podczas gdy inni krytykowali jej nadmierną szczegółowość i skomplikowane zdania, które utrudniały jej czytanie. Wielu recenzentów doceniło spostrzeżenia i perspektywę autora, szczególnie tych, którzy mają silną miłość do Rzymu, podczas gdy niektórzy uznali ją za nudną lub nieistotną.

Opisowy i sugestywny tekst, wnikliwa i przemyślana treść, piękne eseje, pouczające dla tych, którzy kochają Rzym, dobry stan po przyjeździe i potencjał do wielokrotnego czytania.

Zbyt opisowa i długa narracja, trudne konstrukcje zdań, niektórzy uznali ją za nudną lub nieistotną i może być trudna do naśladowania.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Rome and a Villa

Zawartość książki:

"Te eseje zbierają Rzym i trzymają go przed nami, najeżony, gęsty i marzycielski, z każdą sceną przesiąkniętą dźwiękiem fontann, skaczącej i spadającej wody". -- The New Yorker

"Być może najlepsza książka, jaką kiedykolwiek napisano o mieście". -- New York Times

Ożywiając piękno i magię legendarnego miasta we wszystkich jego aspektach, mistrzowska kolekcja winiet Eleanor Clark, Rome and a Villa, przenosi czytelników od pokoleń.

W 1947 roku młoda Amerykanka Eleanor Clark wyjechała do Rzymu na stypendium Guggenheima, by napisać powieść. Jednak zamiast powieści Clark stworzyła serię szkiców z życia Rzymu, napisanych głównie w latach 1948-1951. Wędrując ulicami tego legendarnego miasta, Eleanor uległa czarowi Rzymu - jego tempu życia, przenikliwemu spojrzeniu mężczyzn i kobiet, jego wspaniałej historii i zapierającemu dech w piersiach wkładowi w światową kulturę. Rzym to samo życie - zmysłowe, gorączkowe, chaotyczne i całkowicie fascynujące połączenie komizmu i tragizmu. Clark podkreśla rzymską sztukę i architekturę, w tym Willę Hadriana - ogromny, niedokończony pałac - jako pryzmat do oglądania miasta i jego historii, a także oferuje piękny portret Cimitero acattolico - od dawna znanego jako cmentarz protestancki - gdzie spoczywają Keats, Shelley i inni zagraniczni notable.