Opinie czytelników
Podsumowanie:River of the Gods autorstwa Candice Millard bada intensywną rywalizację i przygody odkrywców Richarda Burtona i Johna Hanninga Speke'a w poszukiwaniu źródła Białego Nilu. Książka jest dobrze zbadana, zapewniając głęboki kontekst XIX-wiecznej brytyjskiej eksploracji i jej złożoności, w tym wkładu afrykańskich przewodników, takich jak Sidi Muarak Bombay. Pomimo pewnych krytycznych uwag dotyczących fizycznej jakości książki i drobnych problemów z pisaniem, pozostaje ona fascynującą narracją, która przemawia do entuzjastów historii.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i szczegółowa narracja
⬤ wciągający styl pisania
⬤ wciągające charakterystyki Burtona, Speke'a i Bombaya
⬤ zapewnia kontekst historyczny dotyczący XIX-wiecznej eksploracji
⬤ porusza tematy rywalizacji i postaw kolonialnych.
Wady:⬤ Fizyczne problemy z jakością oprawy i druku
⬤ niektórzy czytelnicy uważają części narracji za suche lub powolne
⬤ nadużywanie niektórych struktur gramatycznych odbiera przyjemność niektórym
⬤ drobna krytyka dotycząca braku intrygi w książce.
(na podstawie 225 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
River of the Gods: Genius, Courage, and Betrayal in the Search for the Source of the Nile
Zawartość książki:
NEW YORK TIMES BESTSELLER - Wstrząsająca historia jednego z największych wyczynów eksploracyjnych wszech czasów i jego skomplikowanej spuścizny - od autora bestsellerów New York Timesa The River of Doubt i Destiny of the Republic
NAJLEPSZA KSIĄŻKA ROKU: THE WASHINGTON POST - GOODREADS
"Zwięzły, szybki opis niemal absurdalnie niebezpiecznej wyprawy (Richarda Burtona i Johna Speke'a) w celu rozwiązania geograficznej zagadki ich epoki" -- The New York Times Book Review.
Przez tysiąclecia lokalizacja źródeł Nilu była owiana tajemnicą. W XIX wieku nastąpił szał zainteresowania starożytnym Egiptem. W tym samym czasie europejskie mocarstwa wysłały fale eksploracji mających na celu zmapowanie nieznanych zakątków globu - i rozszerzenie swoich imperiów kolonialnych.
Richard Burton i John Hanning Speke zostali wysłani przez Królewskie Towarzystwo Geograficzne, aby odebrać nagrodę dla Anglii. Burton znał dwadzieścia dziewięć języków i był odznaczonym żołnierzem. Był także zmienny, subtelny i był obrazoburczym ateistą. Speke był młodym arystokratą i oficerem armii, zdeterminowanym, by odcisnąć swoje piętno, pasjonatem polowań, przeciwieństwem Burtona pod względem temperamentu i przekonań.
Od samego początku obaj mężczyźni ścierali się ze sobą. Znosili ogromne trudności, choroby i ciągłe niepowodzenia. Dwa lata później, głęboko w afrykańskim wnętrzu, Burton stał się zbyt chory, by kontynuować, ale Speke to zrobił i twierdził, że znalazł źródło w wielkim jeziorze, które ochrzcił Jeziorem Wiktorii. Kiedy wrócili do Anglii, Speke rzucił się, by przypisać sobie zasługi, dyskredytując Burtona. Burton zakwestionował jego twierdzenie, a Speke rozpoczął kolejną wyprawę do Afryki, aby to udowodnić. Obaj stali się jadowitymi wrogami, a opinia publiczna stanęła po stronie bardziej charyzmatycznego Burtona, ku wielkiej zazdrości Speke'a. Dzień przed publiczną debatą Speke zastrzelił się.
Był jeszcze trzeci uczestnik obu wypraw, którego imię zostało ukryte w kronikach cesarskich, a którego wyczyny były jeszcze bardziej niezwykłe. Był to Sidi Mubarak Bombay, który został zniewolony i przewieziony ze swojej rodzinnej wioski w Afryce Wschodniej do Indii. Kiedy człowiek, który go kupił, zmarł, trafił do lokalnej armii sułtana, a ostatecznie wrócił do Afryki, gdzie wykorzystał swoją zaradność, zdolności językowe i surową odwagę, aby zarabiać na życie jako przewodnik. Bez Bombaya i ludzi takich jak on, którzy prowadzili, przewozili i chronili ekspedycję, żaden z Anglików nie zbliżyłby się do źródeł Nilu, a może nawet nie przeżył.
W River of the Gods Candice Millard napisała kolejną niezrównaną opowieść o odwadze i przygodzie, rozgrywającą się na tle wyścigu o eksploatację Afryki przez mocarstwa kolonialne.
