Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Ruby and the Stone Age Diet” autorstwa Martina Millara jest opisywana jako chaotyczna, ale wciągająca narracja, która bada życie squattersów w Brixton, koncentrując się na tematach przyjaźni, miłości i osobistych zmagań. Zawiera ona unikalną mieszankę humoru i wzruszających momentów, w których pojawia się bezimienny narrator i jego relacja z Ruby, wolną przyjaciółką. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają oryginalność i głębię, inni uważają, że pisanie jest chaotyczne i czasami nieczytelne.
Zalety:Książka jest chwalona za oryginalność, humor i zdolność do angażowania czytelników w powiązane tematy przyjaźni i egzystencjalnych zmagań. Opisywana jest jako zarówno bolesna, jak i pouczająca, z szybką narracją, która oddaje istotę squatowego życia w Brixton. Fani Martina Millara doceniają chaotyczną fabułę i uważają, że bohaterowie zapadają w pamięć.
Wady:Niektórzy recenzenci krytykują chaotyczną strukturę książki, nazywając ją prawie nieczytelną i zauważając, że może to być bałagan nawet jak na standardy Millara. Ciągłe dąsanie się nienazwanego bohatera i zawiła fabuła mogą zniechęcić czytelników, którzy wolą bardziej prostą narrację. Co więcej, podczas gdy niektórzy uważają ją za pouczającą, inni uważają, że może być zbyt smutna.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ruby and the Stone Age Diet
Zawartość książki:
"Od teraz", mówi Ruby do swojej przyjaciółki, narratorki, "przechodzimy na dietę z epoki kamienia łupanego. Oznacza to, że będziemy jeść tylko takie zdrowe rzeczy, jakie jedli nasi przodkowie.
Surowe zboża, owoce i tym podobne. Do tego stworzone są nasze ciała". Plan godny podziwu, ale Ruby nigdy nie je, a uwaga narratora nie nadaje się do rutyny.
Jest zbyt zajęty tęsknotą za swoją byłą dziewczyną Cis, która z nim zerwała i zostawiła go z użalaniem się nad sobą i rośliną: kaktusem Afrodyty, który, gdy kwitnie, ma przypieczętować miłość dawcy do odbiorcy, według Ruby. Ruby, która nigdy nie nosi butów (nawet w środku zimy).
Choć samotna i nieszczęśliwa, życie narratorki obfituje w mity, demony, wilkołaki, bogów i boginie; wszystko jest przesiąknięte duchem. Jest Helena, bogini gitarzystów elektrycznych; Ascanazl, starożytny i potężny duch Inków, który opiekuje się samotnymi ludźmi; Shumash, bóg słońca; bogini wojny i seksualności Astarte; muza Clio.
W rzeczywistości jedyną rzeczą silniejszą i bardziej trwałą niż życie fantazji narratora jest jego przyjaźń z Rubytą - rodzaj przyjaźni, do której stworzone jest ciało".
