Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Posttraumatic Growth: Positive Changes in the Aftermath of Crisis
To, co nas nie zabija, czyni nas silniejszymi. (Nietzsche)
Zjawisko pozytywnej zmiany osobistej po druzgocących wydarzeniach było rozpoznawane od czasów starożytnych, ale współczesni psychologowie i psychiatrzy poświęcali mu niewiele uwagi, koncentrując się na negatywnych konsekwencjach stresu.
W ostatnich latach dowody z różnych dziedzin zbiegły się, aby zasugerować rzeczywistość i wszechobecne znaczenie procesów, które redaktorzy podsumowują jako wzrost pourazowy. Niniejszy tom oferuje pierwszy kompleksowy przegląd tych procesów. Autorzy odnoszą się do różnych traum - w tym żałoby, niepełnosprawności fizycznej, nieuleczalnej choroby, walki, gwałtu i klęsk żywiołowych - po których odnotowano doświadczenia wzrostu.
Jak najlepiej pomóc osobom cierpiącym na zespół stresu pourazowego? Co oznacza "odporność" w obliczu wysokiego ryzyka? Które cechy osobowości ułatwiają rozwój? W jakim stopniu możliwa jest zmiana osobowości w wieku dorosłym? W jaki sposób można operacjonalizować takie pojęcia jak szczęście i samorealizacja? Jaką rolę w pozytywnej adaptacji odgrywają zmieniające się systemy przekonań, schematy lub "zakładane światy"? Czy możliwe jest "uodpornienie na stres"? W jaki sposób przekonania duchowe stają się kluczowe dla wielu osób dotkniętych traumą i w jaki sposób rozwój pourazowy i powrót do zdrowia po nadużywaniu substancji odurzających lub kryzysach związanych z poważnymi chorobami fizycznymi są ze sobą powiązane?
Takie pytania nurtują nie tylko niedawno zdefiniowaną i rozszerzającą się grupę "traumatologów", ale także terapeutów wszelkiego rodzaju, psychologów osobowości i społecznych, badaczy rozwojowych i poznawczych, specjalistów w dziedzinie psychologii zdrowia i medycyny behawioralnej, a także tych, którzy badają religię i zdrowie psychiczne. Pokonywanie wyzwań związanych z najgorszymi doświadczeniami życiowymi może katalizować nowe możliwości rozwoju indywidualnego i społecznego. Poznanie osób, które odkrywają lub tworzą percepcję pozytywnych zmian w swoim życiu, może rzucić światło na problemy tych, którzy nadal cierpią.
Posttraumatyczny wzrost będzie stymulował dialog między psychologami osobowości i społecznymi oraz klinicystami, a także wpłynie na podstawy teoretyczne i programy kliniczne zarówno badaczy, jak i praktyków.