Rozum i piękno w poetyckim umyśle

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Reason and Beauty in the Poetic Mind

Zawartość książki:

REASON AND BEAUTY IN THE POETIC MIND REASON AND BEAUTY IN THE POETIC MIND BY CHARLES WILLIAMS OXFORD AT THE CLARENDON 1933 PRZEDMOWA Cztery rogi tej książki znajdują się w następujących punktach i użycie słowa rozum przez Words worth w Preludium ii porzucenie intelektu przez Keatsa w Słowiku i urnie iii nacisk położony na Rozum przez Miltona w Raju utraconym iv rozłam w Rozumie badany przez Shake speare w tragediach. Dodajmy do tego cztery środkowe punkty: i definicję Piękna przez Marlowe'a w Tamburlaine ii wyobraźnię o nim przez Keatsa w tych samych dwóch odach iii utożsamienie go z Rozumem w Raju utraconym iv humanizację go w kobietach Troilusa i Otella oraz w późniejszych sztukach, a plan zostanie wystarczająco zaznaczony. Badania te mają na celu krytykę literacką, a nie filozoficzną czy estetyczną. Nie próbują rozważać, co poeci powinni zrobić, tylko co zrobili, i to ze szczególnego punktu widzenia ich wyraźnego użycia tych dwóch słów lub ich ukrytej uwagi na nie. Książka jest zatem jedynie eksploracją treści pewnych miejsc poezji, w kolejności sugerowanej przez względne bogactwo tej treści. Istnieje oczywiście wiele innych miejsc, które można by uwzględnić, a obecny sposób jest otwarty na zarzut, że został wybrany, aby pasował do z góry określonego wzorca.

Wzorce są zmorą, ponieważ są koniecznością, krytyki, tak jak życia, mogą być poprawione tylko przez zniszczenie i bez wątpienia ten wzór wkrótce zostanie zniszczony. Ale ich tworzenie i niszczenie jest naszą jedyną metodą i nie jestem świadomy, że gdziekolwiek nieuczciwie wymusiłem interpretację VIPREFACE lub pomysłowo szukałem korespondencji. Przynajmniej ten wzór nie wykracza poza werset, dlatego może być rozważony i, jeśli to pożądane, odrzucony przez każdego czytelnika wersetu bez specjalistycznej wiedzy biograficznej, historycznej lub filozoficznej. Po niewielkiej dyskusji wstępnej kolejność rozdziałów przechodzi od definicji Words worth i Marlowe'a, poprzez argumenty Pope'a, alegorie Spensera i kontemplację Keatsa, do podziału rozumu u Szekspira. Większe osiągnięcia Miltona i późniejszego Shakespeare'a sugerują dwie półkule wyobraźni i to właśnie kartografią tych dwóch półkul, jednej zamieszkanej przez Rozum, drugiej przez Nierozsądek, zajmują się późniejsze rozdziały. Ta definicja sama w sobie pokazuje, że to Raj utracony udaje, że zajmuje się Rozumem, a Lear, który raczej zajmuje się Nierozsądkiem. Nawet najsilniejsza opozycja do obecnego wzorca może przyznać tak wiele. Relacja między doświadczeniem poetyckim a rzeczywistym doświadczeniem, która podzieliła niektórych krytyków, została jedynie poruszona.

Ta relacja ma ogromne znaczenie, ale jest niejasna. Nie możemy sprawiać, by poezja służyła naszej moralności, ale nie możemy uważać jej za niezależną od naszej moralności. Nie jest ona duchowym przewodnikiem, ale posiada rzeczywistość, która nieustannie przekonuje nas do polegania na niej nawet w praktycznych sprawach dnia codziennego. Musimy tylko cieszyć się nią, ale tylko w takim stopniu, w jakim cieszymy się nią całą naszą istotą, można o niej powiedzieć, że nikt nie odbierze nam jej radości. Ale ta dyskusja wykracza poza cel niniejszej książki. C. W. TREŚĆ I. OSTENTACJA WERSETU ... I II. ANALIZA WILLIAMA... 17 III. CÓŻ TO JEST IZABELA 30 iv. ROZSĄDEK ALE BŁĄD Esej o człowieku... 37 V. OCZEKIWANIE TOŻSAMOŚCI i SpCHSCr 5 VI. OCZEKIWANIE TOŻSAMOŚCI 11 TheNig lt ingale and the Grecian Urn.... 63 vii. C A LADYS EYES.... 82 VIII. DEIFIKACJA ROZUMU... 9 1 IX. ZNIESIENIE ZNACZENIA... 129 X. ZNIESIENIE MGŁY... 169 I OSTENTACJA WERSETU I TIKE rozróżnienie między prozą a wersetem od dawna zostało zaakceptowane JL rozróżnienie między prozą a poezją było często dyskutowane. Te dwie linie demarkacyjne nie mogły się pokrywać...