Rozmowy z ptakami

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za piękny styl pisania i wnikliwe obserwacje przyrody, w szczególności skupiające się na ptakach i ich środowiskach. Jest jednak krytykowana za negatywny ton wobec ludzkości i zbyt alarmistyczne podejście do kwestii ekologicznych. Niektórzy czytelnicy uważali, że pisanie było czasami rozproszone, a eseje stawały się powtarzalne.

⬤ Piękne i poetyckie opisy natury i dzikiej przyrody
⬤ wnikliwe obserwacje ptaków i ich siedlisk
⬤ prowokujące do myślenia i medytacji
⬤ dobrze napisane i wciągające.

⬤ Zbyt krytyczny wobec działalności człowieka i korporacji
⬤ zawiera alarmistyczne przesłania dotyczące kwestii środowiskowych, które mogą przyćmić piękno tekstu
⬤ niektóre części wydają się rozproszone lub nieistotne dla głównego tematu
⬤ eseje mogą się powtarzać.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Conversations with Birds

Zawartość książki:

"Ptaki są moim almanachem. Dostrajają mnie do pór roku i do mnie samej".

Tak zaczyna się ten żywy zbiór esejów uznanej filmowiec i powieściopisarki Priyanki Kumar. Dorastając u stóp Himalajów w północnych Indiach, Kumar uznała za oczywiste swoje zanurzenie w bujnym świecie przyrody. Po przeprowadzce do Ameryki Północnej jako nastolatka, coraz bardziej dystansowała się od nie tylko ludzkiego życia i zniechęcała cywilizacją, którą widziała przyczyniającą się do jego zniszczenia. Dopiero po dwudziestce, mieszkając w Los Angeles i pracując nad filmami, zaczęła na nowo odkrywać swoje miejsce w krajobrazie - i w kosmosie - poprzez obserwowanie ptaków.

Śledząc jej ruchy na amerykańskim Zachodzie, ten poruszający zbiór esejów ożywia świat ptaków. Perspektywa Kumar nie jest perspektywą osoby prowadzącej listy, liczącej i katalogującej gatunki. Raczej, od zachodniego tanagera w kolorze mango, który ratuje ją przed chorobą wysokościową w Parku Narodowym Sequoia, po starożytne żurawie sandhill w Bosque del Apache National Wildlife Refuge, i od śnieżnych siewek budujących płytkie gniazda z kawałkami muszli i trawy po kowalik białogrzbiety, który regularnie odwiedza drzewo morelowe za casitą jej rodziny w Santa Fe, dla Kumar ptaki "stają się portalem do bardziej żywego, zaczarowanego świata".

W czasach, gdy zmiany klimatyczne, utrata siedlisk i lekkomyślne stosowanie pestycydów powodują powszechne wymieranie gatunków, refleksje Kumar na temat tych posłańców z naszej odległej przeszłości i zwiastunów naszej przyszłości stanowią świetlisty dowód na jej sugestię, że "nasiona transformacji leżą uśpione w naszych sercach". Czasami potrzeba tylko odpowiedniego ptaka, aby nas obudzić".