Rozmowy z ptakami

Opinie czytelników

Książka oferuje mieszankę pięknych opisów przyrody i przemyślanych spostrzeżeń na temat obserwacji ptaków, ale spotyka się również z krytyką za ton i powtórzenia tematyczne. Czytelnikom podobało się liryczne pisanie i medytacyjna jakość, choć niektórzy uważali, że krytyka autora dotycząca ludzkości i kwestii środowiskowych przyćmiła uznanie dla natury.

Piękne pisarstwo z poetyckimi opisami dzikiej przyrody. Wnikliwe obserwacje na temat ptaków i ich siedlisk. Prowokuje do myślenia i medytacji, zapewniając głębokie połączenie z naturą.

Ton autora może być zbyt krytyczny wobec ludzkości, co umniejsza jego doświadczenie. Niektórzy czytelnicy uważali, że proza jest czasami nieprzemyślana i zbyt dramatyczna. Tematy związane z poczuciem winy w odniesieniu do kwestii środowiskowych mają tendencję do dominowania, przez co lektura staje się dla niektórych powtarzalna.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Conversations with Birds

Zawartość książki:

"Ptaki są moim almanachem. Dostrajają mnie do pór roku i do mnie samej".

Tak zaczyna się ten żywy zbiór esejów uznanej filmowiec i powieściopisarki Priyanki Kumar. Dorastając u stóp Himalajów w północnych Indiach, Kumar uznała za oczywiste swoje zanurzenie w bujnym świecie przyrody. Po przeprowadzce do Ameryki Północnej jako nastolatka, coraz bardziej dystansowała się od nie tylko ludzkiego życia i była zniechęcona cywilizacją, którą widziała przyczyniającą się do jego zniszczenia. Dopiero po dwudziestce, mieszkając w Los Angeles i pracując nad filmami, zaczęła na nowo odkrywać swoje miejsce w krajobrazie - i w kosmosie - poprzez obserwowanie ptaków.

Śledząc jej ruchy na amerykańskim Zachodzie, ten poruszający zbiór esejów ożywia świat ptaków. Perspektywa Kumar nie jest perspektywą osoby prowadzącej listy, liczącej i katalogującej gatunki. Raczej, od zachodniego tanagera w kolorze mango, który ratuje ją przed chorobą wysokościową w Parku Narodowym Sequoia, po starożytne żurawie sandhill w Bosque del Apache National Wildlife Refuge, i od śnieżnych siewek budujących płytkie gniazda z kawałkami muszli i trawy po kowalik białogrzbiety, który regularnie odwiedza drzewo morelowe za casitą jej rodziny w Sante Fe, dla Kumar ptaki "stają się portalem do bardziej żywego, zaczarowanego świata".

W czasach, gdy zmiany klimatyczne, utrata siedlisk i lekkomyślne stosowanie pestycydów powodują powszechne wymieranie gatunków, refleksje Kumar na temat tych posłańców z naszej odległej przeszłości i zwiastunów naszej przyszłości stanowią świetlisty dowód na jej sugestię, że "nasiona transformacji leżą uśpione w naszych sercach". Czasami potrzeba tylko odpowiedniego ptaka, aby nas obudzić".