Rozdzieleni na dwoje: Pojednani przez jogę

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Split in Two: Reconciled through Yoga

Zawartość książki:

Moja ośmioletnia tożsamość została rozszczepiona więcej niż raz po nielegalnej ucieczce naszej rodziny z Nowego Jorku na 13-letnie wygnanie do komunistycznej Czechosłowacji i Chin. Moi rodzice, urzeczeni i zdominowani przez nauki Marksa i Lenina, uciekli ze Stanów Zjednoczonych w latach 50-tych, aby spełnić wizję komunistycznej przyszłości.

Wygnani, uciekaliśmy z jednego kraju do drugiego, aby uciec przed FBI, które nas szukało. Ostatecznie osiedliliśmy się w Czechosłowacji. Ten kraj stał się kotwicą dla moich osobistych korzeni, moich przyjaciół, mojej kultury, mojego bezpieczeństwa.

Tak nagle, jak opuściliśmy Stany Zjednoczone, po trzynastu latach bez ostrzeżenia wróciliśmy. Nie miałem wpływu na to, czy wrócę z rodziną, czy zostanę w Czechosłowacji.

Po powrocie do Stanów zmagałem się z dezorientacją i wewnętrznym chaosem. Gdzie jest moje miejsce? Jaka jest moja tożsamość? Opłakując utratę mojego czeskiego "ja", byłem odporny na amerykanizację. Zależny od sił politycznych, które kontrolowały nasze życie w okresie dorastania, nie miałem umiejętności zdefiniowania własnej ścieżki w kraju, który był mi obcy. Dryfowałem w swoim braku tożsamości, szukając swojego miejsca i sposobu na zintegrowanie rozbieżnych części siebie.

W wieku 57 lat poszedłem na swoje pierwsze zajęcia jogi. Niespokojny, niepewny, niezręcznie uczestniczący w nieznanym świecie postaw i póz. Niepewny powrotu na następne zajęcia, niezdecydowanie położyłem rękę na klamce, aby otworzyć drzwi i wejść do pokoju; wahałem się, czy powinienem wejść? Czy powinnam wyjść? Czy powinienem zostać? I tak zaczęła się najpotężniejsza i najbardziej transformująca relacja między moim umysłem a ciałem.

Mój związek z pozycjami jogi, moim oddechem i studiowaniem filozofii jogi dał mi strukturę do ponownego połączenia się z emocjami, które podświadomie tłumiłem jako sposób na przetrwanie sprzecznych rzeczywistości.

W moim ostatnim liście do zmarłych rodziców piszę o naszych różnych ścieżkach: mojej bardziej prywatnej, wewnętrznej, zainicjowanej przez jogę; ich skierowanej na zewnątrz, aby zmienić świat i jak pogodziłem nasze różnice.

To jest moja historia o moich złamanych wczesnych doświadczeniach i o tym, jak dzięki jodze rozwinęłam silniejsze poczucie siebie, proces, który pomógł mi wyleczyć rany z przeszłości i stać się jednością.