Rozbieżne ścieżki

Opinie czytelników

Książka sędziego Posnera stanowi wnikliwą krytykę sądownictwa federalnego i środowiska akademickiego, badając ich niedociągnięcia i proponując różne środki zaradcze. Choć chwalona za intelektualną głębię i ostry dowcip Posnera, książka spotyka się również z krytyką za powtarzalność i nieco dygresyjny charakter.

⬤ Oferuje bogactwo spostrzeżeń i krytyki na temat sądownictwa federalnego i środowiska prawniczego w oparciu o bogate doświadczenie Posnera.
⬤ Ostry dowcip Posnera i wciągający styl pisania sprawiają, że złożone idee są przystępne i zabawne.
⬤ Dostarcza prowokujących do myślenia rozwiązań kwestii związanych z systemem prawnym i szkołami prawniczymi.
⬤ Zawiera znaczące dyskusje, które rezonują zarówno z profesjonalistami prawniczymi, jak i niespecjalistami.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznają książkę za powtarzalną i dygresyjną.
⬤ Poglądy Posnera mogą wydawać się niektórym nieelastyczne, a nie wszystkie proponowane rozwiązania są powszechnie akceptowane.
⬤ Książka może wydawać się skierowana przede wszystkim do profesorów prawa i sędziów federalnych, pozostawiając innych poza grupą docelową.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Divergent Paths

Zawartość książki:

Sędziowie i prawnicy rozmawiają między sobą, jeśli w ogóle prowadzą jakąkolwiek rozmowę. Naukowcy krytykują decyzje sądowe w kategoriach teoretycznych, co prowadzi wielu sędziów - ryzykując intelektualną stagnację - do odrzucenia większości dyskursu akademickiego jako nieprzejrzystego i oderwanego od rzeczywistości. W Divergent Paths Richard Posner zwraca uwagę na tę pogłębiającą się lukę w zawodzie prawnika, zastanawiając się nad jej przyczynami i konsekwencjami oraz pytając, co można zrobić, aby ją zamknąć lub przynajmniej zmniejszyć.

Niedociągnięcia akademickiej analizy prawnej są rzeczywiste, ale nie mogą ukrywać faktu, że współczesne sądownictwo ma kilka poważnych niedociągnięć, które badania akademickie i nauczanie mogą pomóc rozwiązać lub złagodzić. W amerykańskich sądach federalnych, na których skupia się analiza ścieżki sędziowskiej Posnera, sędziowie konfrontują się z coraz trudniejszymi sprawami, z których wiele wiąże się ze złożonymi i tajemniczymi rozróżnieniami naukowymi i technologicznymi, a mimo to nadal są przywiązani do tradycji prawnych, które czasami mają kilkaset lat. Posner pyta, w jaki sposób edukacja prawnicza może stać się mniej oparta na teorii i bardziej zgodna z obecnymi i przyszłymi wymaganiami sędziowania i prawnictwa.

Jak podkreśla, szkoły prawnicze mają ogromny potencjał do promowania bardzo potrzebnych ulepszeń w sądownictwie, ale będzie to wymagało znaczących zmian w programie nauczania, polityce zatrudniania i metodach kształcenia przyszłych sędziów. Jeśli szkoły prawnicze zaczną koncentrować się bardziej na praktycznych problemach stojących przed amerykańskim systemem prawnym niż na debatowaniu nad jego teoretycznymi niepowodzeniami, przepaść dzieląca akademię i sądownictwo zmniejszy się.