Ocena:
Książka „Roxbury” oferuje historyczne spojrzenie na ten obszar, łącząc archiwalne zdjęcia ze współczesnymi obrazami, choć niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje w niej reprezentacji kluczowych obszarów.
Zalety:Systematyczne łączenie historycznych i współczesnych zdjęć w książce zapewnia wnikliwy wgląd w rozwój Roxbury na przestrzeni wieków. Wersja „Then and Now” jest szczególnie chwalona za jakość i prezentację.
Wady:Niektórzy czytelnicy są rozczarowani koncentracją książki, uważając, że pomija ona ważne obszary, takie jak dzielnica handlowa Dudley Street, i zawiera zbyt wiele zdjęć szkół i kościołów.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Zasiedlone w 1630 roku Roxbury w stanie Massachusetts stało się jednym z najbardziej zamożnych miast w kolonialnej Ameryce.
W XVII i XVIII wieku Roxbury było jedynym punktem dostępu drogą lądową do 800-akrowego półwyspu zwanego Bostonem. W ciągu XVIII i XIX wieku Roxbury rozrosło się i przekształciło z uroczego wiejskiego miasteczka w tętniące życiem przedmieście tramwajowe.
Roxbury stało się niezależnym miastem w 1846 roku, ale zostało przyłączone do miasta Boston w 1867 roku. W ciągu dwudziestu jeden lat swojej niezależności Roxbury zaczęło przyciągać wielu nowych mieszkańców, którzy pracowali w młynach, fabrykach i browarach, a także innych, którzy dojeżdżali do Bostonu w interesach. Po aneksji rozwój Roxbury gwałtownie wzrósł: wytyczono ulice, rozwój budownictwa mieszkaniowego nasilił się, a tramwaj zaczął kursować do Bostonu i Charlestown.
Roxbury - lub „Boston Highlands”, jak było wówczas znane - nie było już domem tylko dla potomków pierwotnych osadników. Imigranci z Irlandii, Niemiec, Polski i Rosji, a później Afroamerykanie, przybyli i przyczynili się do bogatej i stale ewoluującej historii tej bostońskiej dzielnicy.
