Ocena:
Książka „Roman Britain” autorstwa Patricii Southern jest chwalona za wciągający i przystępny styl pisania, łączący rozległą wiedzę archeologiczną z rygorem akademickim. Bada historię rzymskiej Brytanii z perspektywy rzymskich rządów, spraw wojskowych i znaczących wydarzeń z tego okresu. Została jednak skrytykowana za ograniczone skupienie się na lokalnych perspektywach, życiu cywilnym i szerszych aspektach kulturowych.
Zalety:⬤ Wciągająca, pouczająca i dobrze napisana
⬤ łączy archeologię z przystępną prozą
⬤ zapewnia dobry przegląd historii wojskowości
⬤ przejrzysta struktura
⬤ fascynujący wgląd w rzymską ekspansję i rządy.
⬤ Brakuje głębi w odkrywaniu perspektyw rdzennych Brytyjczyków i życia cywilnego
⬤ prawie wyłączne skupienie się na sprawach wojskowych
⬤ dla niektórych czytelników może wydawać się sucha lub zbyt rzeczowa
⬤ krytyka za powtarzające się treści i uproszczenia.
(na podstawie 30 opinii czytelników)
Roman Britain: A New History 55 BC-AD 450
Przez prawie cztery stulecia, od 43 do 410 r.
n.e., Brytania była małą prowincją na północno-zachodnim krańcu rozległego Imperium Rzymskiego. Choć była mała, nie była bez znaczenia.
W Brytanii było więcej rzymskich żołnierzy niż w prowincjach Afryki Północnej, a gubernatorzy mianowani przez cesarza byli jednymi z najwybitniejszych ludzi swoich czasów, u szczytu kariery. Ludzie ze wszystkich klas wielokulturowego i zróżnicowanego społeczeństwa rzymskiej Brytanii wciąż mogą do nas przemawiać, pośrednio poprzez prace starożytnych historyków, annalistów i biografów, a także bezpośrednio z inskrypcji na budynkach, dedykacji religijnych, nagrobków, graffiti, ołowianych tabliczek z przekleństwami, artefaktów i monet. Ale być może najbardziej żywym źródłem jest korpus listów z fortu w Vindolandzie w Northumberland, w których wymienieni z imienia i nazwiska mówią o przyjęciach urodzinowych i narzekają na straszny stan dróg.
Książka ta wykorzystuje różnorodne źródła, aby udokumentować militarną, polityczną i społeczną historię rzymskiej Brytanii, od krótkich inwazji Juliusza Cezara w I wieku p.n.e. do V wieku n.e., kiedy to rządy cesarskie dobiegły końca.
