Retoryka religii

Opinie czytelników

Książka „Retoryka religii” jest uważana za praktyczne zastosowanie teorii Kennetha Burke'a w retoryce, koncentrując się na ludzkich motywach i działaniach werbalnych. Dzięki szczegółowym analizom i studiom przypadków bada takie tematy, jak narracje o stworzeniu i akty symboliczne. Polecana jest czytelnikom zaznajomionym już z wcześniejszymi pracami Burke'a.

Książka zawiera szczegółowe studia przypadków ludzkich motywów, skutecznie stosuje koncepcje Burke'a i oferuje wgląd w znaczące teksty, takie jak „Wyznania” św. Augustyna i historia stworzenia z Księgi Rodzaju. Jest postrzegana jako solidna kontynuacja pracy Burke'a, która poprawia zrozumienie retoryki.

Nie jest odpowiednia dla początkujących czytelników, ponieważ opiera się na wcześniejszej wiedzy z jego wcześniejszych prac, „Retoryki” i „Gramatyki motywów”.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Rhetoric of Religion

Zawartość książki:

"Ale sens pracy Burke'a i znaczenie jego osiągnięcia nie polega na tym, że wskazuje, że religia i język wpływają na siebie nawzajem, ponieważ zostało to powiedziane wcześniej, ale że przechodzi do wykazania, jak to się dzieje, odnosząc się do konkretnego kontekstu symbolicznego. Po dyskusji "O słowach i słowie" analizuje działanie werbalne w Wyznaniach św.

Następnie omawia pierwsze trzy rozdziały Księgi Rodzaju, a kończy błyskotliwym i głębokim "Prologiem w niebie", wyimaginowanym dialogiem między Panem a Szatanem, w którym proponuje, abyśmy rozpoczęli nasze badanie ludzkich motywów od złożonych teorii transcendencji, a nie od terminologii opracowanej przy użyciu uproszczonego sprzętu laboratoryjnego..... Burke czuje teraz, po około czterdziestu latach poszukiwań, że stworzył model aktu symbolicznego, który przełamuje sztywność dychotomii "święte-świeckie", a jednocześnie pokazuje nam, jak przejść od świeckich i świętych sfer działania przez most języka.... Systemy religijne są systemami działania opartymi na komunikacji w społeczeństwie.

Są to wielkie dramaty społeczne, które rozgrywają się na ziemi przed ostateczną publicznością, Bogiem. Ale tam, gdzie teologia konfrontuje się z rozwiniętym dramatem kosmologicznym w "wielkim stylu", to znaczy jako w pełni rozwinięty dramat kosmologiczny ze względu na jego religijną treść, "logolog" może być dalej badany nie bezpośrednio jako wiedza, ale jako anegdoty, które pomagają nam ujawnić dylematy ludzkiego zarządzania".

--Hugh Dalziel Duncan z Critical Responses to Kenneth Burke, 1924 - 1966, pod redakcją Williama H. Rueckerta (Minneapolis: University of Minnesota Press, 1969).