Ocena:

„The Rhetoric of Fiction” Wayne'a Bootha to kompleksowe i wnikliwe badanie technik narracyjnych, skupiające się na złożonej interakcji między autorem, tekstem i czytelnikiem. Chociaż oferuje dogłębną analizę i znaczącą wartość dla osób studiujących literaturę i pisanie, jest również gęsta i wymagająca, wymagająca znacznego wysiłku, aby ją zrozumieć. Książka jest aktualna pomimo tego, że została napisana kilkadziesiąt lat temu, ale może nie spodobać się wszystkim czytelnikom ze względu na jej akademicki charakter.
Zalety:⬤ Dogłębna analiza technik narracyjnych i retoryki.
⬤ Bogata w przykłady i odniesienia z różnych dzieł literackich.
⬤ Prowokuje przemyślaną dyskusję na temat relacji między autorem a tekstem.
⬤ Oferuje cenne spostrzeżenia zarówno dla pisarzy, jak i czytelników.
⬤ Powszechnie uważana za klasykę krytyki literackiej, wciąż aktualna.
⬤ Gęsty i erudycyjny styl pisania może być wyzwaniem dla niektórych czytelników.
⬤ Wymaga znajomości licznych odniesień literackich, co może sprawić, że będzie niedostępna dla osób bez rozległej wiedzy literackiej.
⬤ Nie jest to praktyczny poradnik pisania fikcji.
⬤ Niektórzy uważają, że nadmiernie skupia się na retoryce kosztem innych elementów literackich.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
The Rhetoric of Fiction
Pierwsze wydanie The Rhetoric of Fiction zmieniło krytykę fikcji i szybko stało się klasykiem w tej dziedzinie. Jest to jeden z najczęściej używanych tekstów na kursach fikcji, standardowy punkt odniesienia w zaawansowanych dyskusjach na temat tego, jak działa fikcyjna forma, w jaki sposób autorzy udostępniają powieści i jak czytelnicy odtwarzają teksty, a jego koncepcje i terminy - takie jak "autor domniemany", "postulowany czytelnik" i "niewiarygodny narrator" - stały się częścią standardowego leksykonu krytycznego.
Do tego nowego wydania Wayne C. Booth napisał obszerne posłowie, w którym wyjaśnia nieporozumienia, poprawia to, co obecnie uważa za błędy, i przedstawia swoje własne najnowsze przemyślenia na temat retoryki fikcji.
Inną nowością jest Bibliografia uzupełniająca, przygotowana przez Jamesa Phelana w porozumieniu z autorem, która wymienia ważne prace krytyczne z ostatnich dwudziestu lat - dwóch dekad, które Booth określa jako "najbogatsze w historii tematu". "