Ręka Wyldera J. Sheridana LeFanu, literatura piękna, literackie

Opinie czytelników

Książka charakteryzuje się powolnym tempem i nużącym stylem pisania, z rozczarowującym zakończeniem dla niektórych czytelników. Oferuje jednak dobrą tajemnicę, która utrzymuje czytelników w niepewności, szczególnie nagradzając tych, którzy trzymają się jej. Jest to dobrze napisany melodramat z elementami nadprzyrodzonymi.

Dobrze napisany, dobre postacie, złożona tajemnica, która buduje napięcie, satysfakcjonująca dla tych, którzy wytrwają przez powolny początek.

Nużące i powolne tempo, rozczarowujące zakończenie dla niektórych, mniej wciągające dla tych, którzy nie przepadają za XIX-wieczną literaturą.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wylder's Hand by J. Sheridan LeFanu, Fiction, Literary

Zawartość książki:

Gdy przechodziłem obok, małe jasnowłose dziecko bawiło się na ziemi przed schodami. Stary rektor już dawno odszedł; szorty, getry i uśmiech - widmo; a natura, która zgromadziła się w przeszłości, dbała o przyszłość.

Piękna droga młyńska, biegnąca w górę przez Redman's Dell, wilgotna i ciemna, porośnięta wysokimi, romantycznymi drzewami, została za nami w ciągu następnej chwili; teraz przemierzaliśmy przytulną i zabytkową ulicę małego miasteczka, z jego dziwacznymi sklepami i solidnymi rezydencjami o stromych dachach. Na Church-street udało mi się zerknąć na starą szarą wieżę, na której wisiały kuranty, a gdy skręciliśmy za róg, rzuciłem okiem na „Brandon Arms”. Jakże mały i niski stał się ten pałacowy hostel z moich wcześniejszych wspomnień.

W drzwiach pojawiły się nowe twarze. To było zaledwie dwadzieścia lat temu, a ja miałem wtedy zaledwie jedenaście lat.

Retrospekcja z perspektywy kilkunastu lat, w wieku lat trzydziestu, jest znacznie szersza niż znacznie dłuższa, w wieku lat pięćdziesięciu. Wszystko to wydawało się jak wczoraj; a kiedy piszę, otwieram oczy i zaczynam wołać: „Czy to może być dwadzieścia, pięć i dwadzieścia, tak, na Jowisza, pięć i trzydzieści lat od tamtego czasu? „ Jakże mi dni lecą i myślę, kiedy nadejdzie kolejne takie wczoraj, gdzie będę?