Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wysoko ceniona za badanie imperializmu i jego wpływu na społeczeństwo, szczególnie w odniesieniu do kolonializmu w Afryce. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za trudną do przeczytania, uznali jej znaczenie i jasność w omawianiu złożonych tematów historycznych.
Zalety:⬤ Niezbędna dla tych, którzy studiują literaturę imperialistyczną
⬤ dostarcza dokładnego opisu kolonializmu
⬤ przejrzysta i dobrze zbadana
⬤ prowokuje do myślenia
⬤ ciekawe rozdziały na różne tematy związane z imperializmem.
Wady:⬤ Nie jest to łatwa lektura
⬤ niektórzy czytelnicy zmagali się z niektórymi częściami analizy
⬤ może zawierać złożony żargon literacki.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Rule of Darkness: British Literature and Imperialism, 1830 1914
Zawartość książki:
Rule of Darkness to ważny wkład w kulturową i literacką historię epoki wiktoriańskiej, który ukazuje złożony związek między wiktoriańskimi formami literackimi, gatunkami i teoriami a imperialistyczną, rasistowską ideologią. Krytycy i historycy kultury zwykle uważali, że Imperium miało marginalne znaczenie dla pisarzy wczesnej i środkowej epoki wiktoriańskiej. Patrick Brantlinger twierdzi, że Imperium miało kluczowe znaczenie dla brytyjskiej kultury jako źródło ideologicznej i artystycznej energii, zarówno wspieranej, jak i wspierającej powszechną wiarę w wyższość rasową, potrzebę przekształcenia dzikości w cywilizację oraz pilną potrzebę promowania emigracji.
Rule of Darkness łączy materiały z publicznych rejestrów, wspomnień, kultury popularnej i literatury kanonicznej. Brantlinger bada wpływ powieści kapitana Fredericka Marryata, pioniera brytyjskiej fantastyki przygodowej dla nastolatków, i pokazuje znaczenie doświadczeń Williama Makepeace'a Thackeraya z Indii dla jego powieści. Omawia szereg wiktoriańskich bestsellerów, wcześniej ignorowanych przez historyków literatury, w tym "Wyznania bandyty" i "Seetę" anglo-indyjskiego pisarza Philipa Meadowsa Taylora. Brantlinger umiejscawia narracje odkrywców i dzienniki podróży tak znanych autorów-przygód jak David Livingstone i Sir Richard Burton w odniesieniu do innych form wiktoriańskiej i edwardiańskiej prozy. Poprzez lekturę dzieł Arthura Conan Doyle'a, Josepha Conrada, H. Ridera Haggarda, Rudyarda Kiplinga, Johna Hobsona i wielu innych, rozważa reprezentacje Afryki, Indii i innych niebrytyjskich części świata zarówno w fikcji, jak i literaturze faktu.
Najbardziej kompleksowe jak dotąd studium literatury i imperializmu we wczesnych i średnich latach wiktoriańskich, Rule of Darkness oferuje ponadto rewizjonistyczną interpretację imperializmu jako istotnego czynnika w późniejszej brytyjskiej historii kultury, od lat osiemdziesiątych XIX wieku do I wojny światowej. Jest to niezbędna lektura dla każdego, kto interesuje się wiktoriańską kulturą i społeczeństwem, a bardziej ogólnie, związkiem między wiktoriańskimi pisarzami a imperializmem, "a także między ideologią rasistowską a wzorcami dominacji we współczesnej historii".
--Elliot L. Gilbert, University of California, Davis "Times Higher Education Supplement".
