Mroczne zniknięcia: Dyskurs o wymieraniu ras pierwotnych, 1800-1930

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Dark Vanishings: Discourse on the Extinction of Primitive Races, 1800-1930

Zawartość książki:

Patrick Brantlinger analizuje tutaj powszechnie panujący w XIX wieku pogląd, że wszystkie "prymitywne" lub "dzikie" rasy na całym świecie były prędzej czy później skazane na wyginięcie.

Wojownicze skłonności i domniemany kanibalizm były uważane za jednocześnie szlachetne i samobójcze, przyspieszające upadek innych ras po kontakcie z białą cywilizacją. Brantlinger znajduje w sercu tego przekonania stereotyp samozagłady dzikusa lub pogląd, że "dzikość" jest wystarczającym wyjaśnieniem ostatecznego zniknięcia "dzikusów" z wielkiego teatru historii świata.

Humanitaryści, według Brantlingera, postrzegali problem w tych samych kategoriach nieuchronności (lub zagłady), co naukowcy tacy jak Charles Darwin i Thomas Henry Huxley, a także propagandyści imperium, tacy jak Charles Wentworth Dilke i James Anthony Froude. Brantlinger analizuje irlandzki głód w kontekście idei i teorii dotyczących prymitywnych ras w Ameryce Północnej, Australii, Nowej Zelandii i innych krajach. Pokazuje, że pod koniec XIX wieku, zwłaszcza pod wpływem ruchu eugenicznego, dyskurs o wymieraniu został ironicznie zastosowany do "wielkiej białej rasy" w różnych apokaliptycznych sformułowaniach.

Wraz z powstaniem faszyzmu i nazizmu oraz stopniową odnową populacji aborygenów w niektórych częściach świata, w latach 30. stereotypowa idea "fatalnego wpływu" zaczęła się rozpadać, podobnie jak różne bardziej ogólne formy myślenia opartego na rasie i darwinizmie społecznym.