Reformation & Scholasticism: Philosophy of Nature and Philosophical Anthropology
Niniejszy tom Reformacja i scholastyka kończy drugą trylogię pism Dooyeweerda, koncentrując się na jego filozofii przyrody. Wyjątkowe dla tej pracy jest rozwinięcie jego nowej teorii, którą nazwał enkaptycznymi przeplotami.
Teoria ta była próbą pokazania, w jaki sposób różne rodzaje bytów wykazują wzajemne powiązania, gdy są połączone w nowe formy, które wyrażają enkaptyczną jedność bez przyćmiewania wewnętrznej suwerenności kilku bytów. Relacja między atomem i cząsteczką oraz relacja między nieożywionymi składnikami ciała komórkowego i ich enkaptycznym wiązaniem w żywym organizmie służą jako wprowadzenie do antropologii Dooyeweerda, w której rozróżnia on cztery enkaptycznie związane podstruktury, a mianowicie podstrukturę fizyko-chemiczną, podstrukturę biotyczną, podstrukturę zmysłową i kwalifikującą, choć samą w sobie niewykwalifikowaną, strukturę aktu.
Problem stworzenia i genezy ludzkości pojawia się na krótko, zanim ostatni - niestety niedokończony - rozdział analizuje miejsce ludzkości w kosmosie, scharakteryzowane jako centralny problem antropologiczny. Chociaż zaangażowanie Dooyeweerda w finalizowanie Encyklopedii nauki prawa uniemożliwiło mu ukończenie pracy, pozostaje ona cennym wkładem w bardzo potrzebną reformę antropologii.
