Redburn: Jego pierwsza podróż

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, niektórzy chwalą jej okładkę i fabułę, podczas gdy inni są sfrustrowani brakującym tekstem i słabym formatowaniem.

Świetna ilustracja na okładce, dobrze zapakowana i szybka wysyłka. Historia otrzymała pozytywne opinie od niektórych czytelników.

Wielu użytkowników zgłosiło, że brakowało tekstu, zawierającego jedynie spis treści. Niektórzy opisywali ją jako niebędącą właściwą książką, a raczej recenzją poszczególnych rozdziałów.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Redburn: His First Voyage

Zawartość książki:

Redburn: His First Voyage to czwarta książka amerykańskiego pisarza Hermana Melville'a, opublikowana po raz pierwszy w Londynie w 1849 roku. Książka jest na wpół autobiograficzna i opowiada o przygodach wyrafinowanego młodzieńca wśród szorstkich i brutalnych żeglarzy oraz w bardziej zaludnionych dzielnicach Liverpoolu.

Melville napisał Redburn w mniej niż dziesięć tygodni. Podczas gdy jeden z badaczy opisuje ją jako "prawdopodobnie jego najzabawniejsze dzieło", badacz F. O.

Matthiessen nazywa ją "najbardziej poruszającą z książek autora przed Moby-Dickiem".

Melville odniósł się do Redburna i swojej następnej książki White-Jacket jako "dwóch prac, które wykonałem dla pieniędzy - będąc zmuszonym do tego, jak inni ludzie do piłowania drewna". Książka została pozytywnie zrecenzowana we wszystkich wpływowych publikacjach, zarówno amerykańskich, jak i brytyjskich, a wielu krytyków uznało ją za powrót Melville'a do jego oryginalnego stylu.

Krytycy byli podzieleni wzdłuż linii narodowych podczas recenzowania sceny w Launcelots Hey, Brytyjczycy nazwali ją "nieprawdopodobną", a Amerykanie "potężną". W 1884 roku William Clark Russell, najpopularniejszy pisarz morskich opowieści w swoim pokoleniu, pochwalił siłę i dokładność książki w druku. Wysłał również Melville'owi osobisty list, w którym między innymi napisał: "Czytam twojego Redburna po raz trzeci lub czwarty i zamknąłem go pod jeszcze większym wrażeniem opisowej mocy, która ożywia każdą stronę".

John Masefield uznał później tę książkę za swoje ulubione dzieło Melville'a. Kiedy Redburn został pochwalony, Melville napisał w swoim dzienniku: "Ja, autor, wiem, że to tandeta i napisałem ją, by kupić trochę tytoniu". Później narzekał: "To, co czuję się najbardziej poruszony do napisania, jest zakazane - nie zapłaci.

Jednak, w sumie, pisać w drugą stronę nie mogę. Produktem jest więc końcowy haszysz, a wszystkie moje książki są nieudane".

(wikipedia.org)