Realizm depresyjny: perspektywy interdyscyplinarne

Opinie czytelników

Książka „Depressive Realism: Interdisciplinary perspectives” autorstwa Colina Felthama bada koncepcję realizmu depresyjnego (DR) przez różne pryzmaty, w tym psychologię, filozofię i literaturę. Chociaż książka ta jest bardzo chwalona za elokwentne pisanie i głębokie spostrzeżenia, niektórzy czytelnicy uważają ją za wadliwą ze względu na jej koncepcyjne odejście od DR w niektórych rozdziałach.

Pisanie jest elokwentne, czytelne i poruszające, z istotnymi badaniami interdyscyplinarnymi. Analiza realizmu depresyjnego jest przekonująca i oryginalna, zapewniając głęboki wgląd w kwestie egzystencjalne. Wyróżnione rozdziały, w szczególności rozdział 9, zostały zauważone jako wyjątkowo mocne i prowokujące do myślenia.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest koncepcyjnie błędna, myląc realizm depresyjny z metafizycznym pesymizmem. Niektóre rozdziały są postrzegane jako odbiegające od głównego tematu DR, co prowadzi do frustracji. Środkowe sekcje książki są krytykowane za abstrakcyjne styczne, które pomijają DR.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Depressive Realism: Interdisciplinary Perspectives

Zawartość książki:

Depresyjny realizm twierdzi, że osoby z łagodną do umiarkowanej depresją mają dokładniejsze postrzeganie rzeczywistości niż osoby niedepresyjne. Realizm depresyjny to światopogląd na ludzką egzystencję, który jest zasadniczo negatywny i który kwestionuje założenia dotyczące wartości życia i instytucji, które twierdzą, że odpowiadają na życiowe problemy. Opierając się na głównych obserwacjach z różnych dyscyplin, książka ta argumentuje, że radykalna uczciwość wobec ludzkiego cierpienia może zainicjować zupełnie nowe sposoby myślenia, w życiu codziennym i praktyce klinicznej w zakresie zdrowia psychicznego, a także w środowisku akademickim.

Podzielone na sekcje, które odzwierciedlają realizm depresyjny jako światopogląd obejmujący wszystkie dyscypliny akademickie, rozdziały dostarczają przykładów z psychologii, psychoterapii, filozofii i nie tylko, aby zasugerować sposoby, w jakie realizm depresyjny może krytykować każdą dyscyplinę i środowisko akademickie. Książka ta kwestionuje milczącą hegemonię współczesnego pozytywnego myślenia, a także standardowe założenie w terapii poznawczo-behawioralnej, że osoby cierpiące na depresję muszą mieć zniekształcenia poznawcze. Odwołuje się również do użyteczności realizmu depresyjnego ze względu na jego wgląd, dążenie do prawdy, a także nacisk na znaczenie uczenia się z negatywności i niepowodzeń. Analizowane są również argumenty przeciwko realizmowi depresyjnemu.

Książka ta stanowi ważny wkład w nasze rozumienie realizmu depresyjnego w kontekście interdyscyplinarnym. Będzie ona interesująca dla pracowników akademickich, badaczy i studentów studiów podyplomowych w dziedzinie psychologii, zdrowia psychicznego, psychoterapii, historii i filozofii. Będzie również bardzo interesująca dla psychologów, psychoterapeutów i doradców.