Ocena:
Książka bada pojęcie porażki z perspektywy filozoficznej i naukowej, oferując otrzeźwiające spojrzenie na ludzką kondycję. Zachęca czytelników do konfrontacji z iluzjami na temat sukcesu i znalezienia siły w zrozumieniu porażki. Poprzez osobiste anegdoty i odniesienia do innych myślicieli, autor przedstawia porażkę jako integralną część życia, która może prowadzić do rozwoju osobistego i kreatywności.
Zalety:⬤ dobrze i przejrzyście napisana
⬤ prowokuje do myślenia i wnikliwie
⬤ wykorzystuje różnorodne współczesne i filozoficzne odniesienia
⬤ zapewnia realistyczne spojrzenie na porażkę i jej rolę w ludzkim doświadczeniu
⬤ pomaga czytelnikom zmierzyć się z osobistymi wątpliwościami i niepowodzeniami
⬤ służy jako kontrnarracja dla zbyt pozytywnych przekazów wzmacniających.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać filozoficzne podejście do rzeczywistości za zbyt negatywne
⬤ może nie spodobać się osobom poszukującym tradycyjnej literatury zorientowanej na sukces
⬤ może być postrzegana jako ciężka lub otrzeźwiająca przez czytelników poszukujących bardziej podnoszących na duchu treści.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Failure
Porażka, brzydka siostra sukcesu, jest nieunikniona - poznawczo, biologicznie i moralnie. Wszyscy popełniamy błędy, wszyscy umieramy i wszyscy się mylimy.
Łańcuch wad można prześledzić przez wszystkie zjawiska, naturalne i ludzkie. Widzimy zbliżające się i rzeczywiste porażki w indywidualnym życiu, w małżeństwach, karierach, religii, edukacji, psychoterapii, biznesie, narodach i całych cywilizacjach. Istnieją również chroniczne i niezauważalne niepowodzenia w codziennych dziedzinach, które przez większość czasu ledwo zauważamy, często dopóki nie jest za późno.
Colin Feltham wyjaśnia, co stanowi porażkę w wielu dziedzinach. Czerpie wskazówki z prac tak różnych filozofów i myślicieli, jak Diogenes, Epictetus, Augustyn, Schopenhauer, Kierkegaard, Heidegger, Sartre, Camus, Cioran i Ricoeur, a także ze spostrzeżeń artystów i pisarzy, takich jak van Gogh, Arthur Miller, Philip Larkin, Samuel Beckett, Charles Bukowski i Philip Roth. Prekursorami i częściowymi synonimami porażki są pojęcia hamartii, grzechu, upadku, niebytu, fałszywej świadomości i antropatologii.
Filozofia może nam pomóc, ale sama, polegając na języku i logice, podlega nieodłącznym wadom i niepowodzeniom. To właśnie wszechobecność, a jednocześnie powszechne zaprzeczanie niepowodzeniom sprawia, że jest to fascynujący temat, który woła o uczciwą analizę. Żyjemy w czasach, w których frazes o nieudanym marksizmie może w przerażający sposób (dla niektórych) przechodzić w porażkę "samolubnego kapitalizmu", w czasach niepewności geopolitycznej i niepowodzenia w rozwiązaniu pilnej potrzeby porozumienia i działania w sprawie zmian klimatu.
Ale wielu z nas jest również boleśnie świadomych własnych niedociągnięć, własnej słabości woli i braku autentyczności. Próba określenia, gdzie można wyznaczyć granice między indywidualną odpowiedzialnością, polityką społeczną a historycznymi i biologicznymi mrocznymi siłami, jest kluczowym wyzwaniem w tej fascynującej książce.
