Raport Moynihana: Rodzina Murzynów: Sprawa dla działań narodowych

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wagę i znaczenie książki, zwłaszcza w odniesieniu do dynamiki rodziny i kwestii społecznych dotykających czarnoskórych Amerykanów. Jednak wiele recenzji krytykuje jakość fizycznej kopii książki, powołując się na takie kwestie, jak słaba jakość kserokopii.

Książka jest uważana za lekturę obowiązkową ze względu na istotną dyskusję na temat dynamiki rodziny, ubóstwa i kwestii społecznych; dostarcza ważnych statystyk i spostrzeżeń, które mają zastosowanie do dziś. Autor, Patrick Moynihan, jest chwalony za swoją dalekowzroczność i zrozumienie problemów dotykających rodziny.

Wielu recenzentów było rozczarowanych fizyczną jakością książki, opisując ją jako słabo skopiowaną wersję, której brakuje przejrzystości i która nie jest warta swojej ceny. Pojawiły się skargi na zbyt mały i trudny do odczytania tekst.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Moynihan Report: The Negro Family: The Case for National Action

Zawartość książki:

"Podstawowym problemem... jest struktura rodziny. Dowody - nie ostateczne, ale przekonujące - są takie, że murzyńska rodzina w miejskich gettach rozpada się." --Ze wstępu do Raportu Moynihana, 1965.

Na tle wojny prezydenta Johnsona z ubóstwem i zamieszek w Watts w Los Angeles, młody urzędnik państwowy z BIURA PLANOWANIA I BADAŃ w Departamencie Pracy, DANIEL P. MOYNIHAN, napisał w 1965 r. swoje najbardziej kontrowersyjne studium Raport Moynihana - Rodzina murzyńska: sprawa działań narodowych.

Raport ten przyciągnął uwagę zarówno krytyków, jak i zwolenników. Stwierdzono w nim, że warunki, w jakich wychowywane były czarne dzieci, zazwyczaj w gospodarstwach domowych prowadzonych przez samotne matki, były główną przyczyną ubóstwa czarnych. Jak Moynihan napisał kilkadziesiąt lat później: "Praca rozpoczęła się w najbardziej ortodoksyjnym otoczeniu, aby ustalić na pewnym poziomie statystycznej zwięzłości to, co "wszyscy wiedzieli", że warunki ekonomiczne determinują warunki społeczne. Po czym okazało się, że to, co wszyscy wiedzieli, najwyraźniej takie nie było".

Chociaż Moynihan był liberalnym politykiem, a raport wzywał do programów zatrudnienia i szkoleń zawodowych dla czarnoskórych, wielu czarnoskórych i liderów praw obywatelskich uznało jego raport za protekcjonalny i opierający się na stereotypach dotyczących czarnoskórej rodziny i czarnoskórych mężczyzn. Statystyki z 1965 roku, kiedy około 25% czarnych dzieci urodziło się poza związkiem małżeńskim, nie poprawiły się 50 lat później, kiedy odsetek ten wzrósł do 75% - przy 50% dla dzieci latynoskich i 29% dla dzieci białych. Również w innych obszarach, takich jak dochody, zatrudnienie i uwięzienie, statystyki pogorszyły się dla czarnych. Spuścizną Raportu Moynihana jest to, że zapoczątkowana przez niego debata na temat kulturowych przyczyn ubóstwa czarnych wciąż nie została rozstrzygnięta we współczesnej Ameryce.