Raport Moynihana: Murzyńska rodzina - potrzeba działań na szczeblu krajowym

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wagę i znaczenie książki, szczególnie w odniesieniu do dynamiki rodziny i kwestii społeczno-ekonomicznych wśród czarnoskórych Amerykanów. Pojawiają się jednak poważne skargi dotyczące jakości sprzedawanego egzemplarza, a wielu recenzentów zauważa, że wydaje się on być kiepską kserokopią.

⬤ Książka porusza istotne tematy dotyczące trudnej sytuacji czarnoskórych, dynamiki rodziny, ubóstwa i uwarunkowań społecznych.
⬤ Wielu recenzentów uważa ją za lekturę obowiązkową dla zrozumienia istotnych kwestii społecznych.
⬤ Zawiera ważne badania historyczne i społeczne, a niektórzy chwalą jej wnikliwe statystyki.
⬤ Uznana za znaczącą pracę przez szanowaną postać, senatora USA Patricka Moynihana.

⬤ Wiele recenzji krytykuje fizyczną jakość książki, opisując ją jako kiepską kserokopię i słabo sformatowaną.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że w książce brakuje możliwych rozwiązań przedstawionych kwestii.
⬤ Język lat 60. może wydawać się przestarzały dla niektórych czytelników.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Moynihan Report: The Negro Family - The Case for National Action

Zawartość książki:

„Podstawowym problemem... jest struktura rodziny. Dowody - nie ostateczne, ale przekonujące - są takie, że murzyńska rodzina w miejskich gettach rozpada się. „ - Ze wstępu do Raportu Moynihana, 1965 r.

Na tle wojny prezydenta Johnsona z ubóstwem i zamieszek w Watts w Los Angeles, młody urzędnik państwowy z BIURA PLANOWANIA I BADAŃ w Departamencie Pracy, DANIEL P. MOYNIHAN, napisał w 1965 roku swoje najbardziej kontrowersyjne studium The Moynihan Report-The Negro Family: The Case for National Action.

Raport ten przyciągnął uwagę zarówno krytyków, jak i zwolenników. Stwierdzono w nim, że warunki, w jakich wychowywane były czarne dzieci, zazwyczaj w gospodarstwach domowych samotnych matek, były główną przyczyną ubóstwa czarnych. Jak Moynihan napisał kilkadziesiąt lat później: „Praca rozpoczęła się w najbardziej ortodoksyjnym otoczeniu, aby ustalić na pewnym poziomie statystycznej zwięzłości to, co 'wszyscy wiedzieli': że warunki ekonomiczne determinują warunki społeczne. Następnie okazało się, że to, co wszyscy wiedzieli, najwyraźniej takie nie było”.

Chociaż Moynihan był liberalnym politykiem, a raport wzywał do programów zatrudnienia i szkoleń zawodowych dla czarnych, wielu czarnoskórych i liderów praw obywatelskich uznało jego raport za protekcjonalny i opierający się na stereotypach dotyczących czarnej rodziny i czarnych mężczyzn. Statystyki z 1965 roku, kiedy około 25% czarnych dzieci urodziło się poza związkiem małżeńskim, nie poprawiły się 50 lat później, kiedy odsetek ten wzrósł do 75% - przy 50% dla dzieci latynoskich i 29% dla dzieci białych. Również w innych obszarach, takich jak dochody, zatrudnienie i uwięzienie, statystyki pogorszyły się dla czarnych. Spuścizną Raportu Moynihana jest to, że debata, którą zapoczątkował wokół kulturowych przyczyn ubóstwa czarnych, wciąż nie została rozstrzygnięta we współczesnej Ameryce.