Rana i łuk: siedem studiów nad literaturą

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają dogłębną eksplorację życia i wpływu literackiego Charlesa Dickensa, szczególnie w odniesieniu do tematów traumy z dzieciństwa i komentarzy społecznych. Recenzje sugerują, że Dickens był kluczową postacią w ewolucji powieści, szczególnie skupiając się na grupach społecznych i osobistych zmaganiach, rysując porównania z innymi postaciami literackimi, takimi jak Dostojewski, Kipling i Wharton.

Książka oferuje cenny wgląd w życie osobiste Dickensa i emocjonalne zawirowania, które wpłynęły na jego pisarstwo. Docenia Dickensa jako mistrza opowiadania historii, który stworzył nowy gatunek literacki skupiający się na kwestiach społecznych. Proza jest dobrze poinformowana, rysując znaczące powiązania między różnymi autorami i ich zmaganiami.

Recenzja może być gęsta i może wydawać się zbyt akademicka, co może nie spodobać się wszystkim czytelnikom. Niektórzy mogą uznać analizę za zbyt obszerną, ponieważ próbuje ona połączyć wielu autorów i tematów, potencjalnie przytłaczając tych, którzy szukają bardziej skoncentrowanego studium na samym Dickensie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Wound and the Bow: Seven Studies in Literature

Zawartość książki:

"W najlepszej tradycji krytyki literackiej... łączy dokładne informacje z bystrą i wnikliwą penetracją osobistego życia artysty". -The New York Times.

Skąd bierze się artystyczny geniusz? Pierwotnie opublikowane w 1941 roku, to klasyczne dzieło krytyki literackiej autorstwa Edmunda Wilsona sugeruje odpowiedź na to pytanie za pomocą siedmiu wnikliwych esejów, z których każdy koncentruje się na innym pisarzu, z których każdy doświadczył pewnych trudności lub ułomności, które doprowadziły do stworzenia jednych z najpotężniejszych dzieł literatury.

Pierwsze dwa opracowania, dotyczące Charlesa Dickensa i Rudyarda Kiplinga, obejmują pełną twórczość każdego z autorów i ujawniają, jak w każdym przypadku nieszczęśliwe dzieciństwo zaowocowało później dojrzałymi dziełami artystycznymi w późniejszym okresie ich życia. Kolejne oceny analizują pisarstwo Ernesta Hemingwaya, Jamesa Joyce'a, Jacquesa Casanovy, Edith Wharton i Sofoklesa. Wnikliwe spostrzeżenia i analizy Wilsona, łączące jego dogłębną znajomość historii, biografii i psychologii, sprawiły, że F. Scott Fitzgerald nazwał go "literackim sumieniem mojego pokolenia".

Tytuł Rana i łuk odnosi się do mitycznej historii Filokteta, opowiedzianej w ostatnim eseju. Legendarny grecki łucznik został ukąszony przez węża, a następnie dotknięty nieuleczalną, cuchnącą raną, która nie chciała się zagoić. Po tym, jak został wygnany, ranny bohater był później poszukiwany przez innych wojowników ze względu na swoją sprawność w posługiwaniu się magicznym łukiem, a jego umiejętności były ostatecznie kluczem do greckiego zwycięstwa pod Troją.