Rana i łuk: siedem studiów nad literaturą

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają głębokie uznanie dla Dickensa i jego wkładu literackiego, szczególnie koncentrując się na tematycznej eksploracji kwestii społecznych i osobistej traumy. Recenzent rysuje powiązania między Dickensem a innymi wybitnymi autorami, podkreślając ich emocjonalne zmagania i wpływ na ich twórczość.

Książka jest uważana za niezbędne narzędzie do zrozumienia Dickensa, zwłaszcza jego podwójnego portretu w „Opowieści wigilijnej”. Literackie spostrzeżenia autora i powiązania między Dickensem a innymi znaczącymi pisarzami wzbogacają doświadczenie czytelnicze.

Recenzje nie wspominają wyraźnie o żadnych wadach książki, ale złożoność omawianych tematów może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników, którzy nie są zaznajomieni z kontekstem literackim.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Wound and the Bow: Seven Studies in Literature

Zawartość książki:

"W najlepszej tradycji krytyki literackiej... łączy dokładne informacje z bystrą i wnikliwą penetracją osobistego życia artysty" - The New York Times.

Skąd bierze się artystyczny geniusz? Pierwotnie opublikowane w 1941 roku, to klasyczne dzieło krytyki literackiej autorstwa Edmunda Wilsona sugeruje odpowiedź na to pytanie za pomocą siedmiu wnikliwych esejów, z których każdy koncentruje się na innym pisarzu, z których każdy doświadczył pewnych trudności lub ułomności, które doprowadziły do stworzenia jednych z najpotężniejszych dzieł literatury.

Pierwsze dwa opracowania, dotyczące Charlesa Dickensa i Rudyarda Kiplinga, obejmują pełną twórczość każdego z autorów i ujawniają, jak w każdym przypadku nieszczęśliwe dzieciństwo zaowocowało później dojrzałymi dziełami artystycznymi w późniejszym okresie ich życia. Kolejne oceny analizują pisarstwo Ernesta Hemingwaya, Jamesa Joyce'a, Jacquesa Casanovy, Edith Wharton i Sofoklesa. Wnikliwe spostrzeżenia i analizy Wilsona, łączące jego dogłębną znajomość historii, biografii i psychologii, sprawiły, że F. Scott Fitzgerald nazwał go "literackim sumieniem mojego pokolenia".

Tytuł Rana i łuk odnosi się do mitycznej historii Filokteta, opowiedzianej w ostatnim eseju. Legendarny grecki łucznik został ukąszony przez węża, a następnie dotknięty nieuleczalną, cuchnącą raną, która nie chciała się zagoić. Po tym, jak został wygnany, ranny bohater był później poszukiwany przez innych wojowników ze względu na swoją sprawność w posługiwaniu się magicznym łukiem, a jego umiejętności były ostatecznie kluczem do greckiego zwycięstwa pod Troją.