Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Paradise: Selected Poems
Każde nowe pokolenie musi na nowo zinterpretować Petersburg, miejsce, kulturę i jej znaczenie dla Rosji. Nawiedzone i demoniczne miasto Shvarts jest bliższe Dostojewskiemu niż Achmatowej czy Brodskiemu.
Jej poezja wciąga rosyjski folklor z jego okrucieństwem, religijnością i osobliwym humorem do kamiennego, kosmopolitycznego Petropolis. Wydobywa zarówno prawdę, jak i ironię "raju" Piotra Wielkiego, celebrując i potępiając swoje rodzinne miasto jako skrzyżowanie wymiarów, rzeczywistość pełną mitycznych pomników i symboli religijnych. Pomimo krwi pod chodnikami, jej Petersburg ujawnia również ślady anielskiego pochodzenia: "Czarne szczury gnieżdżą się nad lśniącą rzeką, w zaroślach, / Są dozwolone, mile widziane, nic nie może zrujnować raju na ziemi".
Elena Shvarts stała poza wszelkimi szkołami i ruchami we współczesnej poezji rosyjskiej. Kiedyś opisała poezję jako "taniec bez nóg".
Jej własna poezja idealnie pasuje do tego opisu, łącząc głęboko rytmiczny i liryczny taniec z ekscentrycznym, wiecznym ruchem lotu. Świat jej wierszy jest dziwny i groteskowy; często sceneria jest miejska, ale nierozpoznawalna - miasta opróżnione z codzienności i zaludnione jedynie przez zwierzęta, duchy i dziwne siły żywiołów. Osobliwy religijny zapał oświetla te sceny, ale jej religia jest niekonwencjonalna i bardzo indywidualna.
Poezja Shvarts jest wizjonerska. Jej wizja przenosi ją na krawędź języka i rytmu, a ona była jedną z niewielu współczesnych poetek na tyle odważnych, by całkowicie zaufać swojej wizji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)